Ik ben 50, sinds een
half jaar werkloos, daarvoor 2 jaar uitzendwerk gedaan en daarvoor had ik een
vaste baan bij een gemeente, leuke baan, maar ook bij de gemeentes is het
reorganisatie troef. Nee, nergens word je uitgenodigd, ik solliciteer (al
voordat ik werkloos werd) gemiddeld 30x per maand, maar kan het ook inderdaad
wel vergeten.
Onze
"geliefde" minister president weet niet waar ie het over heeft!!! Als
er iemand ver echt heel ver van de bevolking af staat is hij het wel met die
achterlijke grijns op zijn smoel. Ergste is wel dat als ie straks ooit minister
president af is, dat ie dan wachtgeld krijgt, dan heeft hij geen reden meer om
nog te gaan werken.
Voor de gewone man
is het echt om moedeloos van te worden, maar naar de gewone man wordt niet
geluisterd, wij tellen niet mee.
Ook ik en inmiddels
met vrijwilligerswerk begonnen, het is de enige manier om contact met anderen
te houden.
Wat ik verder merk
is dat mijn kennis snel achteruit gaat, cursussen die je hebt gevolgd en bijv.
computersystemen waar je mee gewerkt hebt, de kennis ervan raak je snel kwijt
en er veranderd zoveel en zo ontzettend snel dat ik bang ben dat mijn kennis
straks dusdanig verouderd is dat ik het helemaal vergeten kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten