Na 34 jaar bij dezelfde werkgever en bijna 58 jaar oud werd ik ontslagen wegens bedrijf economische reden. Slecht bedrijfs resultaat dus een zeer mager regeling,wegens dienstjaren en leeftijd een aanvulling op mijn WW uitkering voor maximaal 24 maanden.
Vol vertrouwen ben ik gaan solliciteren nu een jaar later en vele standaard afwijzings brieven verder heb ik mijn verwachtingen bijgesteld. In totaal 38 jaar in de detailhandel gewerkt waarvan de laatste 10 jaar als manager en reageer op elke vakature maar ontvang zelfs op een vacature voor kassa medewerkster brieven dat ik niet aan het profiel beantwoord of dat ze een kandidaat hebben die beter gekwalificeerd zou zijn. Altijd gewerkt soms 50 uur per week veel hart voor de zaak en vele trouwe klanten maar blijkbaar wordt er alleen naar mijn leeftijd gekeken. Volgens KADUS zal ik tot mijn 66ste moeten werken maar wie neemt 50+ aan? Na ingang van de nieuwe ontslag wet zal de groep 50+ werkzoekend sterk groeien maar of daardoor voor jongeren meer werkgelegenheid ontstaat valt sterk te betwijfelen. Die nog een baan hebben zullen harder en langer moeten werken met de dreiging van ontslag. Verder automatiseren steeds meer via internet steeds minder service "Modern Times". Mijn ouders zeiden als je maar hard werkt, je best doet, bereid blijf te leren, goed en eerlijk ben zal je het redden......... je moet alleen zorgen voor je 50ste "binnen" te zijn is de raad die ik nu aan de kleinkinderen mee geef.
________________________________________________________________________________
Het kan nog gekker. Op je 15e gaan werken. Op eigen kosten en in de vorige eeuw in de avonduren mijn HTS bouwkunde gehaald. Binnen de bouw,- advies en vastgoedwereld mijn brood verdient. Vanaf mijn 30e tot heden regelmatig en voor korte periodes door crises en reorganisaties baanloos geworden. Net als zovelen in die bouwwereld heb ik op uitzend en contractbasis moeten werken. Toch vond ik op latere leeftijd steeds opnieuw een nieuwe klus. Nu ben ik 60 heb de laatste 3 jaar voor een grote bouwonderneming gewerkt. Deze werkgever wilde mijn contract niet omzetten naar een vast dienstverband. Naar zijn zeggen de huidige economische crisis. Ik val als zovelen tussen het wal en schip. Wil zeker nog een aantal klussen oppakken. Moet ook wel want ook ik heb vaste lasten. Maar dan moet er wel werk zijn. Helaas zijn er in mijn beroepstak geen passende banen meer. Toch heb ik nog wel eens een sollicitatiegesprek een toezegging etc. Weet zeker als er geen economische crisis zou zijn zou ik nog wel een klus voor een bepaalde tijd ergens kunnen krijgen. Nu lukt het niet. Het UVV doet en kan ook niets voor mij doen. Er zijn domweg geen passende banen. Heb het ook nog even buiten mijn beroepstak geprobeerd. Dat was helemaal kansloos. Als het niet meer binnen 1 jaar lukt dan heb ik geen inkomsten meer. In mijn geval wil de politiek dat ik tot mijn 65 werkt. Heb dan 50 jaar gewerkt. Wie kan dat nog zeggen. Prima maar zorg dan ook dat er banen voor anderen en mijnzelf zijn. Tot nu toe zijn het binnen de politiek allemaal roeptoeters die wat roepen en willen een beleid dat je na een jaar al op de bijstand terug valt. Nou dat gaat binnen onze huidige economie ook wel lukken. Vertrouwen heb ik niet meer in onze roeptoeters.
___________________________________________________________________________
Mag ik ook even lekker anoniem mijn hart uitstorten???? Sinds een paar jaar gaat alles mis. Ik liep tegen de vijftig en werd op een vieze manier uit mijn goede baan gewerkt door hogerhand. Met alle gevolgen van dien.
Ik wilde graag een vergelijkbare baan, dat is tot op heden toe niet gelukt. Al 2 jaar heb ik geen uitkering meer en bevindt ik mij in een zeer onzekere situatie. Wanneer ik de verhalen hier lees, loopt het kippevel mij over de rug. Zelf drieg ik ook failliet te gaan wanneer ik niet binnen nu en zo snel mogeleijk een baan vindt... Deze maand hebben we alles nog kunnen betalen, dankzij het vakantie geld, wat ook schoon op is.
Goed voor je gezondheid is de toestand ook niet, ik probeer onstpannen te blijven maar het wordt steeds moeilijker om van al het fijne wat ik (nu nog) heb te genieten. De angst om die zaken te verliezen overheerst... Mijn dieren zijn mijn alles, desnoods ga ik op droog brood... Maar moet ook een dak boven mijn hoofd houden...
KUTregering! Hoe is het in godsnaam mogelijk dat op deze manier zoveel mensen naar de klote gaan?!
Boos, bang en teleurgesteld...
Beste Rogier,
BeantwoordenVerwijderenIk leef met je mee, ik weet precies wat je voelt. Altijd hard gewerkt nooit mijn handje opgehouden en ineens pats boem werkeloos. Dat doet iets met je. Positief blijven hou ik mezelf voor inschrijven bij uitzendbureaus linkeditin uwv etc etc. Heb overal op gesolliciteerd ver benden mijn kunnen. Let wel dat is niet denigregerend bedoelt hoor maar ik wil gewoon werken. Pats boem deksel op mijn neus niet 1 keer niet 2 keer maar honderden keren. Wil zelfs voor het minimum loon gaan werken maar zelfs dat is geen optie. En de regering maar zeggen dat we tot ons 67 ste moeten gaan werken. Ik wil wel maar wie wil mij of jou. Sterkte hoe moeilijk het ook is gedeelde smart is halve smart zeggen ze.
Keep on smilling hoe moeilijk het ook is houd de moed erin. Eens zouden werkgevers toch in moeten zien dat wij weten wat werken is zonder rompslomp, zonder klagen, zonder ziek of onderweg te zijn.
Wens je veel succes met je loopbaan en met je leven.
Met vriendelijke groet,
Een medestander
en nu ben ik aan de beurt.
Verwijderen52 jaar en net als mijn "voorgangers"werkloos.een nachtmerrie die realiteit wordt.
BeantwoordenVerwijderenvan sollicitatie naar sollicitatie, een waanzinnige CV een enorme dosis kennis en ervaring en bovenal een echt mens!van de ene vacature alert naar de andere,van banensite naar banensite.oke het levert me veel informatie op waar het gaat om Social media en handigheid in het bedenken van originele C.v,s.Tegelijkertijd "werk" ik aan het optimaliseren van mijn computervaardigheden. Maar ik wil gewoon zo graag erkenning om wat ik kan en niet meer afgewezen worden omdat ik al 52 ben.
Ik ben niet anders dan 10 jaar geleden, qua karakter, profiel en inzet. Wat maakt dat werkgevers zo afhoudend zijn om een rijpere werknemer in dienst te nemen?Bang voor tegenwicht of veelvuldige uitval?te duur?.lastig?Bullshit! en Whatever! Ik neem me iedere dag voor om met spirit en entousiasme mezelf om de markt te "gooien"' Voelt wel eens als een soort van sollicitatie-prostituee. Als het uiteindelijk maar die ene baan oplevert dan heb ik dat er voor over.En ja, die twijfel over of ik wel goed genoeg ben die blijft.Ik voel me als een "roos in de winter" en wil zo graag weer tot bloei komen net als al die andere roosjes!Blijf bij jezelf en probeer van dag tot dag te investeren in jouw toekomst-droom!gr WINTERROOS
ik leef ook met je mee zit in het zelfde schuitje enorm veel ervaring als beveilger en begeleider maar 53 jaar tel je niet mee sollicteert ook op alles zelfs achter de vuilniswagen geen ervaring belachelijk ,maar het ergste is over 6 maanden sta ik op straat met mijn gezin het enigste wat ik wil is werken ,maar van het arbeidsburo daar moet je geen hulp van verwachten ,die laten je ook vallen als een baksteen ;
BeantwoordenVerwijderenp.v uit hoogvliet
Ook ik met slechts 46 jaar al dezelfde ervaring dat ik te oud en te duur ben. Helaas ook door economische reden ( buiten mijn schuld dus) werkeloos geworden
BeantwoordenVerwijderenWerk sinds mijn 16e onafgebroken (zelfs tijdens de periode dat kinderen klein waren doorgewerkt )en heb avondstudies gevolgd en dus behoorlijk wat papieren en ervaring.
De onbeschoftheid van werkgevers waar je solliciteerd, de meeste nemen niet eens de moeite te reageren.
Maar het UWV dat slaat alles. Daar word je behandeld als een parasiet van de maatschappij en dreigen ze dat als je 1 jaar werkeloos bent, in de kassen moet gaan werken. En dan jongeren die in de bijstand zitten? hoeven die niet in de kassen te werken? Het is treurig hoe je in dit land behandeld word ik heb al een arbeidsverleden van 30 jaar maar moet dus doorwerken tot mijn 67ste dat is nog ruim 20 jaar, maar als ik nu al niet meer aan de bak kom, wat dan?
Helaas is het met werkgevers zo dat het een werkgeversmarkt is, net als bij de huizenmarkt het een kopersmarkt is die bepaald. Helaas zitten we dan aan de verkeerde kant. ook ik heb een koophuis wat niet verkoopbaar is, dus straks ook niet meer te betalen als de uitkering stopt..heb je dan jarenlang hard gewerkt...nee de overheid stopt liever geld in Europa naar failliete bodemloze putten zoals Grieken en nu weer Spanje ipv in eigen land in werkgelegenheid en onderwijs te stimuleren.
Een verdrietige 40+ er
Beste 50- plusser,
BeantwoordenVerwijderenOok ik krijg als reactie op sollicitaties het standaard antwoord "Onze keuze is gevallen op een kandidaat die beter gekwalificeerd is"? Vorig jaar tot mijn verbazing werd ik voor 6 maanden aangenomen wegens zwagerschapsverlof van 2 medewerkers. Het uitzendbureau die mij niet gekwalificeerd vond heeft kandidaten aangedragen die nog nooit in de sector gewerkt hebben, en nu mag ik ze opleiden. Bovendien kost het de zaak handen vol geld om de medewerkers op te leiden, en ik mijn ruim 27 jaar ervaring sta er bij en kijk ernaar. Het is een babyboom binnen het bedrijf en na het zwagerschap verlof gaat men gewoon parttime werken, wel met een vast dienstverband!!! In de wandelgangen hoor je dat men aan een tweede kind gaat beginnen, dus........ Regelmatig afwezigheidsmeldingen want baby moet naar het consultatiebureau, is ziek of er is geen oppas! Om je nieren op te vreten. Ik ben binnen mijn team de enige (58 jaar) die fulltime werkt. En altijd aanwezig. Nog geen dag ziek gemeld. En ik doe het werk voor 3, gaat me makkelijk af want ik heb de ervaring. De collegae blijven klagen (parttimers) hoe druk ze het wel niet hebben. Druk, noem je dit druk, dit is werken, antwoord ik dan. Mijn dienstverband wordt gemakshalve steeds met 3 maanden verlengd, is niet wenselijk maar ik heb er vrede mee. Liever iets dan niets. Inmiddels zet ik mijn kennis en ervaring volledig in , wijzig procedures, schrijf notities en de manager kan niet meer om me heen. Steevast wordt om mijn mening gevraagd. Ik ben benieuwd hoe dit afloopt. Binnen een jaar is het bedrijf 5 baby's verder!!!! en vol parttimers, werkt niet soepel!
Werkgevers en detacherings- en uitzendbureau's zouden dit toch moeten inzien. Ik roep zo hard als ik kan. Tot-nu-toe een roepende in de woestijn.
Er zou eens een opstand moeten komen, zoals in de tijd van de Franse Revolutie
BeantwoordenVerwijderen40+ er, niet Nederlander (alhoewel Europeaan, nog een itam om het moeilijker te maken ....)
Dan moet die opstand er wel komen , want iedereen klaagt, maar niemand durft wat!!!!!!!
Verwijderendan moet al het arbeidsvolk stoppen dan smeken die rijke honden zeker!!
Beste mensen,
BeantwoordenVerwijderenik zit met mijn 51 jaar in hetzelfde schuitje; als het tegen zit kan ik straks mijn huis verkopen, alhoewel....Maar ik hoorde wel van een HRM'er dat er inmiddels wel wat verschuiving aankomt; vele werkgevers beginnen wakker te worden! en beseffen dat ze niet door kunnen gaan met het continu mensen opleiden en die dan vervolgens weer vertrekken naar de volgende werkgever. Dus waar valt men dan op terug? Juist! de ouderen onder ons; want wij hebben de ervaring en wij zijn geen job-hoppers. Dus mensen: doe net als ik; kop op en houdt moed, en ga vooral door met solliciteren.
Ik ben 25 en solliciteer al 1,5 jaar naar een functie voor mijn diploma! Wil niet lastig overkomen maar zie hier alleen maar mensen berichten posten van boven de 50. Voor ons jongere is het ook lastig ik krijg ook constant te horen dat mijn profiel niet aansluit, ik niet geschikt ben en als ik onder mijn niveau solliciteer krijg ik te horen dat ik overgekwalificatie heb en dat ze bang zijn dat ik er snel mee stop. Ik heb gelukkig al 10 jaar in een supermarkt gewerkt en kan nog een beetje teren op mn ww maar dit is over een paar maanden ook op en dan kan ik helemaal niks meer. Dus ik ben bang dat de overheid samen met de bedrijfstakken en alles daar omheen aan tafel moet gaan zitten en harde maatregelen moeten nemen want ze maken zo hun eigen land kapot!
BeantwoordenVerwijderenBeste allemaal,
BeantwoordenVerwijderenIk zit ook in zo'n schuitje en solliciteer me een slag in de rondte. Als ik geen terugkoppeling krijg van een buro of werkgever dan stuur ik ze zelfs een herinneringsmail; het antwoord laat zich raden.
Ik ben nu 59 en hou m'n hart vast, temeer daar ook ik net als jullie vaste lasten heb en wanneer mijn uitkering gaat stoppen en ik noodgedwongen moet aankloppen bij de bijstand dan zullen zij zeggen: "beste dame, eet u eerst uw huis maar op". Dan hebben we een nieuw probleem want je huis verkopen en een kans op enige overwaarde krijgen kan je ook wel vergeten. Vervolgens moeten de "ouderen" misschien wel verplicht gaan sparen om de zorgkosten te dekken of je mag bij je kids aankloppen. Dat ben ik niet echt van plan, dus dan rest failliet gaan en misschien maar "onder een brug gaan wonen"en hopen dat de voedselbank en onderdak bij slecht weer dan nog voorhanden is.
Ik heb altijd hard gewerkt, niet zoveel jobs gehad en als sta ik nu op straat.
Het is wel belangrijk dat mensen van onze leeftijd zich niet al te sappel moeten maken, slecht voor je gezondheid en alle vreugde verdwijnt uit je leven. We kunnen de wetgeving immers niet beïnvloeden, want feitelijk zijn wij de schuldige(?!) vergrijzers. Wij zijn notabene die vlotte groep senioren die met hun tijd meegaan. Ik probeer er van te maken wat er van te maken is en te "genieten" van de dingen die ik nog wel heb.
Wie weet keert het tij en gaan werkgevers toch een beroep doen op senioren, scheelt ze een hoop sores en ze krijgen nog "korting" ook!
De aanhouder wint.
Als je 55 bent en je komt in de bijstand dan hoef je je eigen huis en het spaargeld niet op te maken
Verwijderenbeste 50ers
BeantwoordenVerwijderenook ik dacht snel een nieuwe baan te krijgen na zeker dertig jaar hart werken nooit ziek en een cv van welke functie dan ook binnen een rail infra bedrijf, mis het is gewoon niet te geloven welke antwoorden je krijg als afwijzing als je deze dan ook retour zou krijgen.vertellen nooit dat je te oud bent ,maar onze keuze is altijd gevallen op een... standaard bericht,buiten de opleidingen die je gedaan hebt is zeker dan wel werk ,weer mis,uwv geeft verkeerde info aan werkgevers die je zelf moet mailen,wat een vorige mede belever al zei we worden job hoppers en als we werk zouden hebben is dit om onze uitkering aan te vullen als er werk zou zijn bij een detacherings bureau is dit voor 80 uur in de maand ,en de rest weer uwv,waar je weer gekort wordt op dat gene waar je voor gewerk hebt,weer minder dus,weer gezondheids problemen er bij,dus weer bezuinigen .op wat!
Beste Rogier,
BeantwoordenVerwijderenKun jij mij vertellen hoe het komt dat jij helemaal geen uitkering meer krijgt ?
Zelfs de Bijstand is voor jou geen optie meer ?
Met betrekking tot de dame die steeds per 3 maanden haar contract verlengd krijgt, word mijn observatie opnieuw bevestigd dat de gestelde eisen aan werknemers als 'relatief' gezien moeten worden.
BeantwoordenVerwijderenDaarmee bedoel ik dat werkgevers vaak te hoog te paard gaan zitten om banen die vrij eenvoudig in te vullen zijn door deze en gene. Nog maar es; de arbeidsmarkt is verzadigd en dus kan de werkgever te kust en te keur. Met de aankomende vergrijzingsgolf zullen deze 'eisen' in rap tempo los gelaten worden en zijn ze al blij met de eerste de beste imbeciel die het werk wil komen doen.
Helaas werkt de huidige tijd ons nu even tegen.
Maar wat mij nog steeds het meeste verbaast dat is men in politiek Den Haag nog steeds is gaan nadenken over andere 'verrekeningsmethodieken' voor mensen in de Bijstand. Men roept wel steeds dat (veel) mensen in de Bijstand 'niet willen werken' , maar dat is ook wel logisch vind ik als je ziet dat je van elke verdiende euro, er 90 cent naar de Bijstand kunt brengen.
Met name voor mensen met 'flexcontracten', 'oproepkrachten', '0-urencontracters' en uitzendkrachten , waarvan het aantal uren per week niet gegarandeerd is, kan ik mij goed voorstellen dat je dan niet graag aan het werk gaat. Daar komt nog bij dat je ook nog eens standaard 40 euro per maand gekort wordt omdat je een flexbaan invult.
De mantra van gemeenten en overheid is nu dat 'elk gewerkt uur, een uur minder in de uitkering is'.
Daar kan ik het helemaal mee eens zijn maar de verrekening zou beter kunnen.
Waarom niet , net als in de WW (daar mag je die resterende 30% zonder verrekening bijverdienen), mensen in de Bijstand tot zeg, 1100,- (het netto minimumloon) laten bijverdienen en pas dan , na meer inkomsten de zaak verrekenen.
Dus Bijstand 888 euro netto + 212 euro netto en dan wordt het ineens weer lonend (voor jezelf) om te gaan werken. Ik voorspel dat bij dit systeem heel veel meer mensen in een tijdelijke, parttime oproepbaan zullen gaan werken.
Gek genoeg hoor ik daar nou nooit iemand over. En dat terwijl deze methodiek in de Bijstand al jaaaren bestaat.
(Niet dat politici deze inzendingen overigens lezen maar wie weet).
Groetjesss J.D.
Ik bedoel; Dat er in politiek Den Haag nou nooit is nagedacht over een evt. aanpassing van flexibele verdiensten voor mensen in de Bijstand. Waar je als Bijstandsgerechtigde dan ook nog es rekening mee moet houden , dat is dat je bij 'wisselende inkomsten' er verduiveld goed bij na moet blijven denken dat het ook consequenties heeft voor je toeslagen. Dus standaard 40 euro minder in de Bijstand en minder hoge toeslagen. Mij lijkt dan het streven naar een iig. minimum loon een goede.
BeantwoordenVerwijderenAls je het nou hebt over een oplossing zoeken voor een 'flexibelere arbeidsmarkt' , dan zou dit misschien een antwoord kunnen bieden.
Maar wie ben ik ....
Groetjess.. J.D.
Ik zou zeggen: stuur dit bericht naar alle departementen in Den Haag, misschien dat ze er dan iets mee doen?
VerwijderenAls mensen zo eenvoudig afzien van werk, omdat werken niet loont, dan zouden we het misschien om moeten draaien: alleen bijstand genieten als je ook iets doet voor de maatschappij. Ik herken dit bewust maatschappelijk onproductief gedrag ook uit mijn omgeving. Maar van een dergelijk gedrag worden we met z'n allen uiteindelijk alleen maar slechter. Want het is niet de overheid die de uitkeringen ophoest, maar het totaal van Nederlandse belastingbetalers. Dus gewoon werken voor je geld. Ook als je in de bijstand zit.
BeantwoordenVerwijderenTja, wederom iemand die zelf niet aan de lijve hoeft mee te maken hoe dat Bijstandsverhaal nu precies werkt. Ben het op zich wel eens met de stelling dat wij met z'n allen de uitkeringen ophoesten en dat je er liever en beter gewoon voor kunt werken.
VerwijderenMaar..., in de huidige flexibile arbeidsmarkt zijn de 'aantallen te werken uren' niet meer gegarandeerd. De methodiek nu is nog steeds dat wanneer je tot 888 euro netto bijverdient (de uitkeringshoogte), de inkomsten verrekent zullen gaan worden (van elke euro mag je dan een dubbeltje houden).
Pas wanneer je meer dan die 888 euro verdient, kun je ervoor kiezen dat hele bedrag te houden en dus voor die maand de uitkering op te zeggen. Maar dat nu, gebeurt nu veel minder vaak de laatste tijd.
Een volledige baan beslaat 160 uren per maand (fulltime betrekking).
Om dit verhaal nog maar eens te duiden; Ik rijd op de vr.wagen wisselende diensten en op oproepbasis. De afgelopen maand heb ik niet meer dan 38 uur mogen werken.
Op één van die dagen werkte ik 15 uren ! Na verrekening hield ik netto 2,67 euro over in mijn handje. Mind you, ik ben met gesloten winkels weggereden en kwam met gesloten winkels weer terug. Waar ik die 2,67 euro nog aan uit had moeten geven ?
Natuurlijk, voor de volledigheid moet ik dan nog wel vermelden dat je in de Bijstand per uur 5,55 euro krijgt. Dat is 83,25 euro (maar ik reed natuurlijk ook nog door tot in de avond en dan telt alleen de werkdag van 8 uren = 44,40 euro).
Met mijn voorkeur voor de eerste verrekeningsmethodiek had ik met 38 uur makkelijk de 1100 euro nettto gehaald. Met de oude methodiek kan ik zelfs de reiskosten niet betalen voor die dag werken (want die krijg je nml. in de transportsector ook niet vergoed).
Ik kan mij dus goed voorstellen dat men (de Bijstandsgerechtigde) zich dan nog wel eens even achter de oren krabt als je dan op uitzend of oproepbasis aan 't werk kan.
Maar nog maar es, wie ben ik...
Groetjesss... J.D.
Ik snap nu ook waarom mensen ANONIEM reageren, dan kan je lekker stom lullen en als een kip zonder kop door gaan met je dagelijkse domme baan, want ik kan mij niet voorstellen dat als je zo,n verhaaltje op papier zet je enig besef hebt wat een werkloze meemaakt als je na 36 diensjaren bij één baas opeens ontslagen wordt!
VerwijderenDe regering, wat kan ik over de regering zeggen. Ze weten alleen maar hoe ons geld af te pakken en we hebben niet zo veel te zeggen. We zijn nu de slaven van de overheid. Ze zuigt ons leeg.
BeantwoordenVerwijderenAl die verhalen. Allemaal heel herkenbaar. Ik zit na mijn economisch ontslag, sedert mijn 52ste en ruim 32 jaar hard werken, al bijna 3 jaar op het zijspoor. Heb zelfs een studie opgepakt en heb 2 jaar lang in een re-ïntegratie traject gezeten. Daar werd mij overigens voorgehouden dat het verstandig is gericht te solliciteren. Dat heb ik ruimschoots gedaan, incasso en debiteurenbeheer. Genoeg banen zou je denken, Dat klopt, maar ook heel veel jeugdige kapers op de kust. Dus ik ben wel genoodzaakt ook breder in te zetten. Dat doe ik ook en wil ik ook, maar dan komt de standaard profielopmerking weer om de hoek kijken. Gevolg nu 500 sollicitaties en bijna 3 jaar verder heb ik dus nog steeds niets. Om moedeloos van te worden.
BeantwoordenVerwijderenDan toch ook nog maar een wat over het UWV en de dames en heren in Den Haag.
Na mijn ontslag heb ik bij mijn coach van het UWV carriere switch....schilderen. Ik had plannen een opleiding daartoe te gaan volgen en ik had ook al een snuffelstage plek. Daar was ik in de ogen van mijn coach te oud voor. En ik maar denken dat initiatief zou worden beloond. Hoe naïef kon ik zijn.
Wat ik van de overheid nooit heb begrepen is dat ze niet aanvullen tot het uitkeringsniveau ? Dat scheelt toch sowieso heel veel geld, maar daar willen ze niet aan meewerken.
Enerzijds doet het je goed dat er zoveel lotgenoten zijn en anderzijds verandert dat niets aan de huidige situatie. Alle schrijnende praktijksituaties worden openhartig gedeeld en zolang er van overheidswege geen dwang is om de veertigplussers extra te ondersteunen, zal er weinig veranderen.
BeantwoordenVerwijderenZijn ze nou echt zo naïef in Den Haag om het ontslagrecht te versoepelen waardoor deze groep extra zal worden getroffen. Leeftijdsdiscriminatie bestaat nog volop en organisaties kunnen dit naar hartenlust omzeilen als kreten; schoolverlaters, juniorfunctie en we zoeken een starter etc.
Is het de overige forumleden niet opgevallen dat er nu ineens zoveel Kamerleden, wethouders e.a. opstappen, zou het te maken hebben met de nadelige aanpassingen die vanaf september ingaan?.
Instanties als het UWV en re-integratiebureaus met dollartekens in de ogen, werken niet naar behoren en is het onbegrijpelijk dat men zo kan blijven aanmodderen. Deze laatst genoemde instanties hebben op basis van no cure no pay niet echt belangstelling in de persoon zelf maar veel meer het resultaat voor ogen. Veelal werkt men met verouderende apparatuur en gestructureerde aanpak ontbreekt en het tijdens het eerste gesprek genoemde netwerk in de praktijk niet aangetroffen.
Na dit eerste “positieve” gesprek bijna de champagnefles ontkurkt want gezien mijn ervaringen was ik binnen drie maanden zeker aan het werk werd mij verzekerd. Dankzij mijn sceptisch ingestelde ega toch maar gewacht en dat bleek achteraf een juiste beslissing. Het advies om mijn cv op te fleuren met onwaarheden heb ik niet opgevolgd en de instructies om te reageren op functies waar totaal geen enige match aanwezig was, ook niet.
Al mijn bevindingen met het re-integratiebureau heb ik netjes via mijn “coach” teruggekoppeld aan het UWV, je raadt het al; nooit meer hierover iets vernomen.
Dat zal ik het aspect van de vele spookvacatures maar onbenoemd laten, ook dat alle bemiddelaars in een opgegeven regio, nota bene onderdeel van dezelfde landelijke keten, niet samenwerken wel maar even aantippen. Immers men wordt per vestiging afgerekend dus het kunnen putten uit een landelijke database is een utopie. Onlangs stond er een helder verhaal in de Telegraaf over de werkwijze van uitzendbureaus, voor mij uiterst herkenbaar en aannemelijk dat vele lotgenoten tegen dezelfde dilemma’s aanlopen.
Maar vooral positief blijven is het devies ook al krijg je de een na de andere afwijzing retour, er vanuit gaande dat je überhaupt iets ontvangt. Het goedbedoelde advies van de experts om vooral dan na te gaan bellen, heb ik in het begin nog wel eens opgevolgd. Behalve dat het niets opleverde dan wel de persoon in kwestie jouw reactie niet eens voor de geest kon halen, ben ik hier maar mee gestopt. Behoorlijk frustrerend en voelde steeds meer om als een Don Quichot ten strijde te gaan.
Zelf heb je dan de nodige tijd lopen zwoegen op je sollicitatiebrief en aanpassingen op je CV en dat er dan vervolgens geen reactie volgt, neem je dan op de koop toe.
Wel heeft mijn vertrouwen in de medemens een forse deuk opgelopen, zelf altijd jaren lang, en nog steeds, actief voor de maatschappij in de vorm van allerlei vormen van vrijwilligerswerk ingezet. Nu tevens van mening dat dit kan bijdragen aan het uitbreiden van je netwerk en onder de noemer, je weet nooit hoe een koe een haas vangt, nog steeds voldoende motivatie.
Misschien is die door een ieder genoemde carrièreswitch dan toch wel mogelijk, mijn ervaringen op schrift zetten, zou wel eens een bestseller kunnen worden.
goh wat een bekent verhaal lijkt ik wel ,ongeveer gelijk wat er geschreven is door deze dame of heer ,maar we laten de moed niet zakken.
Verwijdereng.j.
Ik begrijp dit allemaal helemaal niet. De werkloosheid in Nederland zal alsmaar stijgen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben 62 jaar, na 11 jaar ontslagen, omdat een Grieks bedrijf in de Nederland nu de service en onderhoud van een van de grootste loterijen van Nederland heeft overgenomen. Bij sollicitatie is mij medegedeeld dat ik de ervaring en kennis niet heb om dit [zelfde] werk bij dit bedrijf te kunnen voortzetten.
Ik heb gelukkig reeds 12 jaar mijn bijbaantje bij een bekende supermarktketen als cassiere nog. Ik wil meer uren werken, maar werken kan nu max. 12 uur contract, ik ben te duur. Met mijn uurloon kunnen ze 3 schoolgaande, de jeugd, in dienst nemen. Eerdere jaren heb ik veel meer uren gewerkt. Van andere jongere medewerkers, o.a. schoolgaande jongeren worden de contracten niet verlengd. o.a. ook van na 1 en 3 jaar zijn niet verlengd [te oud geworden] Nu wordt bij deze supermarktketen gewerkt met Polen, in mijn ogen merendeels ook ouderen [bij/in de 30 jaar, anyhow geen jeugdleeftijd]. De groep begint o.a. ma. en di. vanaf 1.00 te werken tot in de ochtend door, tot 6.00/8.00 uur. Nu hebben ze na bijna een jaar "een zeggen" en beginnen soms eerder, de zaterdag o.a. tegen 22.00 tot in de ochtenduren. De klanten die ze nog in de winkel bij sluiting tijd winkel ontmoeten, hebben opmerkingen "werken er nu Polen hier? maar "als ik iets vraag... ze spreken geen nederlands", op een enkele na die met verstaanbaar engels overweg kan wordt er bijgehaald. Ik heb dit zelf ook gemerkt dat met gebaren wordt geantwoord. Ik vind het werken met Polen helemaal geen probleem, maar er is een grote werkloosheid, de uitkering gerechtenden, zoals ook ik, die zich rot solliciteren, maar deze blijven in de werkloosheid. Ik heb het aangekaart bij de UWV, dat ik best meer uren kan werken, maar of zij niet via hun wegen iets hieraan kunnen doen. Er zijn cassieres nodig en ook dus op andere afdelingen werk, bijv. als teamleider, diverse afd. vers-/verkoopmedewerkers, maar opgeleid worden de schoolgaande jeugd. Er zijn merendeels medewerkers die van school uit hollend naar werk komen, komen ze te laat een schriftelijke waarschuwing [rede tot geen contract/-verlenging] Anderen klagen ik ga 16.00 uur uit school en haal 't niet om 16.30 te beginnen [roosterwijziging school]. Ook tot sluiting tijd winkel werken, zijn ze vaak tegen 24.00 uur thuis en nog leren voor de volgende dag. Ik kan een heel dagboek schrijven wat en hoe hier te werk gaat. Maar het gaat voor mij meer erom dat er is werk genoeg bij supermarkten, ook winkels, maar alleen 16/17 jaar, soms 18 jaar zijn medewerkers die aangenomen worden en die meer uren ook mogen werken en na deze leeftijd ben je te duur, ga je minder werken of merendeels geen contractverlenging. Ik heb 11 jaar vast op de zondag gewerkt, omdat ik nog de andere baan had, maar nu ben ik ervan afgehaald, ik ben te duur om op zondag te werken.
Ik heb een sollicitatie gesprek gehad bij de Postcodeloterij. Mij is "eindelijk dan" recht in mijn gezicht geantwoord dat ik te oud ben, dat ik oude hersenen heb en dat bekend is dat hoe ouder je wordt hoe ouder je hersenen worden, waardoor je minder presteert, trager wordt en je denkvermogen achteruit gaat [ik heb geen leeftijd op mijn CV vermeld, wel een foto. Tot nu toe ben ik hierdoor altijd opgeroepen voor een sollicitatie gesprek]