Het is geen spannend verhaal, alleen stom dat het gebeurt.
Ik ben al een tijd werkeloos, ik wil wel graag maar bedrijven nemen je niet meer aan.
Nu ben ik 62 en krijg nog wel een uitkering van UWV omdat ik 42 jaar gewerkt heb.
Krijg ik van de week een brief waarin gezegd word dat een van mijn plichten is regelmatig te solliciteren.
Ongeveer 1x in de maand haal ik er een uit de krant van zaterdag, maar ze willen van de laatste 4 weken weten en is het niet genoeg dan kan het gevolgen hebben voor mijn uitkering.
Ik denk wel wat maken jullie je nou druk om iemand van deze leeftijd, zorg liever dat jongeren die geen werk hebben weer aan de bak komen.
Dat was het, en het zit mij wel een beetje hoog, deze bureaucratie.
Groeten,
Jacco
woensdag 21 april 2010
Sollicitatiegesprekken: Waar gebeurde verhalen !
Als je na het sturen van je sollicitatiebrief toch ben uitgenodigd voor een gesprek zou het nog goed mis kunnen gaan. De voorbeelden hieronder zijn ook waar gebeurd in de praktijk. De eerste voorbeelden gaan over situaties die zich tijdens sollicitatiegesprekken hebben plaatsgevonden.
· Een sollicitant daagde de interviewer uit, om te gaan armworstelen
· Een sollicitant droeg tijdens het sollicitatiegesprek een walkman en verklaarde dat ze makkelijk het sollicitatiegesprek zou kunnen voeren terwijl ze naar haar muziek was aan het luisteren.
· Een sollicitant vertelde dat ze nog niet had gegeten en had een hamburger en wat franse frietjes meegenomen die ze wilde opeten tijdens het sollicitatiegesprek.
· Een sollicitant gaf aan dat het haar doel was om de interviewer te vervangen in het bedrijf.
· Een kalende sollicitant excuseerde zichzelf en kwam een paar minuten later terug met een pruik op zijn hoofd.
· Een sollicitant gaf aan dat als hij zou worden aangenomen dat hij dan zijn loyaliteit zou laten zien door het bedrijfslogo op zijn arm te laten tatoeëren.
· Een sollicitant belde tijdens het sollicitatiegesprek met haar telefoon een kennis op om te vragen hoe ze een bepaald vraag het beste zou kunnen beantwoorden.
· Een sollicitant nam een grote hond mee naar het sollicitatiegesprek.
· Een sollicitant weigerde om te gaan zitten en stond er op dat hij staand zijn sollicitatiegesprek zou kunnen houden.
· Een sollicitant was aan het indommelen tijdens het sollicitatiegesprek. Maar ook de antwoorden van sollicitanten kunnen er soms voor zorgen dat het oordeel van de interviewer snel duidelijk zal zijn. Die zijn dus vragen of antwoorden die sollicitanten tijdens sollicitatiegesprekken hebben gegeven.
--
woensdag 14 april 2010
Sollicitatie test !
Moeite met solliciteren of heb je er geen enkel probleem mee? Doe hier de sollicitatietest en ontdek je sollicitatietalent.
woensdag 7 april 2010
Discriminatie: Mijn verhaal
Ik heb al een paar keer wanneer ik aan het solliciteren was gemerkt dat men zeer kritisch was naar mijn over mijn gewicht. Ik ben aan de zware kant en dan denkt iedereen dat je ook gezondheidsproblemen hebt. Ik rook niet, zoals zo velen wel doen. Ik d wel doen. Maar toch krijg ik te horen en lees dat natuurlijk ook wel tussen de regels door, dat ik wordt afgewezen om mijn gewicht. Ook was eer een toekomstige werkgevers in Assen die dit werkelijk vertelde. Ik kwam door mijn grote te imposant over op zijn klanten. Ook krijg je vaak te horen dat je overgekwalificeerd bent. Wat natuurlijk belachelijk is. Of dat je beter bent dan de leidinggevende waar je dan komt onder te vallen. Ik vind dit dan ook zeer verwerpelijk, en je kan er niets aan doen. Ze mogen niet discrimineren maar hoe bewijs je zoiets en wil je dan nog wel werken voor zon werkgever. Ik denk dat je iedereen op zijn of haar kwaliteiten en karakter moet beoordelen en niet hoe die er uit ziet. Ik weet zelf ook wel wanneer je voor een bepaalde branche kies je aan bepaalde kleding voorschriften moet houden. Maar dat weet ik ook wel, ik heb zelf wel eens een test en cursus hier voor gedaan hoe je je zelf het beste kan presenteren. Maar ook de werkgevers moeten meer op de persoon lette oor hem en wat minder in de discriminatie vervallen.
Brandgevaar
Ondanks de goede brandpreventie in het bedrijf, volgen hier nog enkele regels ter voorkoming van brand.
01 : Arbeiders met brandend maagzuur mogen dit gebouw niet betreden.
02 : Het is verboden, een gloeiende hekel aan iemand te hebben.
03 : Het is verboden, tijdens vergaderingen of festiviteiten op hete kolen te zitten.
04 : Het is verboden zich het vuur uit de sloffen te lopen.
05 : Het is verboden, om elkaar op te stoken.
06 : Heethoofden dienen regelmatig afgekoeld te worden.
07 : Nieuws mag niet als een lopend vuurtje door het bedrijf gaan.
08 : Het is verboden aanstekelijk te lachen.
09 : Het is verboden een brandende dorst te krijgen.
10 : Het is wel toegestaan vragen te stellen, maar niet om ze af te vuren.
11 : Het is verboden een vuurrood hoofd te krijgen.
12 : Men mag wel enthousiast, maar niet laaiend enthousiast aan de werkzaamheden deelnemen.
13 : Het is uitdrukkelijk verboden brandewijn te drinken.
14 : Het is verboden "flikker op" te zeggen.
15 : Men mag uiteraard wel het bedrijf brandschoon proberen te houden.
16 : Het is niet toegestaan elkaar het vuur aan de schenen te leggen.
01 : Arbeiders met brandend maagzuur mogen dit gebouw niet betreden.
02 : Het is verboden, een gloeiende hekel aan iemand te hebben.
03 : Het is verboden, tijdens vergaderingen of festiviteiten op hete kolen te zitten.
04 : Het is verboden zich het vuur uit de sloffen te lopen.
05 : Het is verboden, om elkaar op te stoken.
06 : Heethoofden dienen regelmatig afgekoeld te worden.
07 : Nieuws mag niet als een lopend vuurtje door het bedrijf gaan.
08 : Het is verboden aanstekelijk te lachen.
09 : Het is verboden een brandende dorst te krijgen.
10 : Het is wel toegestaan vragen te stellen, maar niet om ze af te vuren.
11 : Het is verboden een vuurrood hoofd te krijgen.
12 : Men mag wel enthousiast, maar niet laaiend enthousiast aan de werkzaamheden deelnemen.
13 : Het is uitdrukkelijk verboden brandewijn te drinken.
14 : Het is verboden "flikker op" te zeggen.
15 : Men mag uiteraard wel het bedrijf brandschoon proberen te houden.
16 : Het is niet toegestaan elkaar het vuur aan de schenen te leggen.
woensdag 31 maart 2010
Foutief verstuurde mailing
Iedereen maakt wel eens fouten. Maar je hebt fouten en fouten.
Belangrijk is het om direct deze fout te corrigeren. Zo is door Banenmatch direct nadat zij geconstateerd had wat er gaande was een mail verstuurd naar hetzelfde adressen bestand.
Hierbij nogmaals de brief (ongecorrigeerd):
De emails stromen inmiddels bij ons binnen. Er zitten minder leuke reacties tussen, maar het merendeel is toch wel erg ludiek. Hierbij enkele reacties:
Hoi Banenmatch,
Ik zal jullie op jullie mooie blauwe ogen geloven,
maar komt deze 'menselijke fout' niet prachtig uit?
Daar zie ik dan de humor wel van in.
Prachtige stunt!
En als het geen stunt is moeten jullie de persoon die dit heeft veroorzaakt direct opslag geven!!!
*****
Beste Rogier,
Bedankt voor je excuses maar dit is natuurlijk een actie die NOOIT gepland had mogen worden, laat staan uitgevoerd.
Welke sukkel binnen je bedrijf heet dit in gang gezet en uitgevoerd? Ik neem aan dat deze zich rechtsreeks in kan schrijven bij werk.nl in verband met ontslag?
Dat je alleen al bedenkt even wat emailadressen te kunnen verzamelen.
Groeten,
***
nummer 2 waar ik niet in ben geïnteresseerd, haal mijn e-mail adres gewoon weg!
***
Ik heb uw bericht ontvangen,een fout is menselijk.
met vriendelijke groet ,
***
Wel een goed idee voor een marketingactie.
Niet als verwijt bedoeld,
***
Haha wel slim om zo de nieuwe wet te omzeilen.
Suc6 en groetjes,
***
Hallo,
Grappig, ik kan vacatures vinden die matchen!
Belangrijk is het om direct deze fout te corrigeren. Zo is door Banenmatch direct nadat zij geconstateerd had wat er gaande was een mail verstuurd naar hetzelfde adressen bestand.
Hierbij nogmaals de brief (ongecorrigeerd):
Beste
Door een fout in onze verzend database hebben wij per ongeluk vandaag rond het middaguur per ongeluk een mailing verstuurd aan een groot emailadressenbestand
Wij realiseren ons dat vele van deze ontvangers onjuist zijn voor deze mailing en wellicht geen goedkeuring hebben gegeven aan de ontvangst hiervan.
Via deze weg willen wij dan ook direct onze excuses maken voor deze foutief verzonden mailaktie.
Wij hopen en vertrouwen op uw begrip voor deze " menselijke" fout.
Met vriendelijke groet,
Rogier Visser
Commercieel Directeur Banenmatch
De emails stromen inmiddels bij ons binnen. Er zitten minder leuke reacties tussen, maar het merendeel is toch wel erg ludiek. Hierbij enkele reacties:
Hoi Banenmatch,
Ik zal jullie op jullie mooie blauwe ogen geloven,
maar komt deze 'menselijke fout' niet prachtig uit?
Daar zie ik dan de humor wel van in.
Prachtige stunt!
En als het geen stunt is moeten jullie de persoon die dit heeft veroorzaakt direct opslag geven!!!
*****
Beste Rogier,
Bedankt voor je excuses maar dit is natuurlijk een actie die NOOIT gepland had mogen worden, laat staan uitgevoerd.
Welke sukkel binnen je bedrijf heet dit in gang gezet en uitgevoerd? Ik neem aan dat deze zich rechtsreeks in kan schrijven bij werk.nl in verband met ontslag?
Dat je alleen al bedenkt even wat emailadressen te kunnen verzamelen.
Groeten,
***
nummer 2 waar ik niet in ben geïnteresseerd, haal mijn e-mail adres gewoon weg!
***
Ik heb uw bericht ontvangen,een fout is menselijk.
met vriendelijke groet ,
***
Wel een goed idee voor een marketingactie.
Niet als verwijt bedoeld,
***
Haha wel slim om zo de nieuwe wet te omzeilen.
Suc6 en groetjes,
***
Hallo,
Grappig, ik kan vacatures vinden die matchen!
Afscheid: Mijn verhaal
Als je weggaat bij een bedrijf, vrijwillig of onvrijwillig, reageren collega’s allemaal anders. Sommige negeren je vanaf het moment dat bekend is dat je gaat. Jij telt niet meer mee en ze hebben niets meer aan je! Anderen vertellen ineens veel meer van de zaken waar ze het niet mee eens zijn. Jij bent een veilig persoon om tegen aan te praten. En veel mensen grijpen het aan om lekker met je te kletsen. Mijn baas reageerde helemaal apart. Nu waren wij het op veel punten al niet eens en dat heeft heel vaak gigantisch gebotst. Zijn laatste opdrachten waren een aantal projecten die ik nog af moest ronden voordat ik wegging. Dit ging voor alles. Ik mocht geen vragen van collega’s meer beantwoorden. Ik hoefde ook niets over te dragen aan iemand anders (er was volgens hem niemand die dit ging doen....). Ik vond dit grote onzin. Mijn collega’s, die ik bijna allemaal graag mocht, zouden straks met een aantal problemen zitten. Het is hoogst onbevredigend als je niets overdraagt omdat je dan het gevoel krijgt dat wat jij deed niets toevoegde. Ik heb het op eigen initiatief dus anders aangepakt. Alle vragen van collega’s gingen voor! Ik heb zo veel mogelijk geprobeerd om kennis over te dragen zodat zij met minder vragen zaten. Als er dan nog tijd over bleef, heb ik aan de projecten gewerkt.
En dan een afscheidsetentje. Nadat duidelijk was dat hier budget voor was, komt de volgende uitdaging: wie nodig je uit? Je kunt het, net als met een bruiloft, nooit goed doen. Ik heb geselecteerd op gezelligheid en relaties die ik met sommige mensen heb opgebouwd. Voor mijn baas was het een verrassing dat hij niet op de genodigdenlijst stond. Hij vond dan ook dat dit niet kon en dat hij aanwezig moest zijn. Als dat niet het geval was, kon het etentje niet doorgaan. Nou, dan hoefde ik ook geen etentje meer! Gelukkig is hij daar toch op teruggekomen en hebben we een supergezellig etentje gehad. Ook een collega die sinds kort op de kamer zat maar waar ik niets mee had, heb ik niet uitgenodigd. Misschien vonden sommige mensen dit ook vreemd maar daar heb ik niets over gehoord. Mijn man, die binnenkort ook zonder werk zit, heeft ook nog iets kinderachtigs meegemaakt. Hij was de oplader voor zijn mobiele telefoon kwijtgeraakt. Toen hij dit aangaf, kreeg hij geen nieuwe, want hij ging toch weg. Later kreeg hij wel vragen waarom hij mobiel niet meer bereikbaar was!
Op de laatste werkdag is het ook spannend. Ik heb cadeautjes gekregen van afdelingen waar ik fijn mee heb samengewerkt. Niet verwacht maar heel leuk! Op mijn afscheidsmail heb ik ontzettend veel lieve en leuke mailtjes teruggehad. Ook zijn er mensen die je nog even bellen om dag te zeggen. Maar er zijn ook collega’s waar je intensief mee hebt samengewerkt die niets, helemaal niets, zelfs geen standaardmail ’veel succes verder’, meer laten horen. Je leert eigenlijk dan je collega’s pas goed kennen!
Al met al is het een intensieve, emotionele achtbaan waar je dan in zit. Het heeft even tijd nodig om daar van bij te komen.
Olga
En dan een afscheidsetentje. Nadat duidelijk was dat hier budget voor was, komt de volgende uitdaging: wie nodig je uit? Je kunt het, net als met een bruiloft, nooit goed doen. Ik heb geselecteerd op gezelligheid en relaties die ik met sommige mensen heb opgebouwd. Voor mijn baas was het een verrassing dat hij niet op de genodigdenlijst stond. Hij vond dan ook dat dit niet kon en dat hij aanwezig moest zijn. Als dat niet het geval was, kon het etentje niet doorgaan. Nou, dan hoefde ik ook geen etentje meer! Gelukkig is hij daar toch op teruggekomen en hebben we een supergezellig etentje gehad. Ook een collega die sinds kort op de kamer zat maar waar ik niets mee had, heb ik niet uitgenodigd. Misschien vonden sommige mensen dit ook vreemd maar daar heb ik niets over gehoord. Mijn man, die binnenkort ook zonder werk zit, heeft ook nog iets kinderachtigs meegemaakt. Hij was de oplader voor zijn mobiele telefoon kwijtgeraakt. Toen hij dit aangaf, kreeg hij geen nieuwe, want hij ging toch weg. Later kreeg hij wel vragen waarom hij mobiel niet meer bereikbaar was!
Op de laatste werkdag is het ook spannend. Ik heb cadeautjes gekregen van afdelingen waar ik fijn mee heb samengewerkt. Niet verwacht maar heel leuk! Op mijn afscheidsmail heb ik ontzettend veel lieve en leuke mailtjes teruggehad. Ook zijn er mensen die je nog even bellen om dag te zeggen. Maar er zijn ook collega’s waar je intensief mee hebt samengewerkt die niets, helemaal niets, zelfs geen standaardmail ’veel succes verder’, meer laten horen. Je leert eigenlijk dan je collega’s pas goed kennen!
Al met al is het een intensieve, emotionele achtbaan waar je dan in zit. Het heeft even tijd nodig om daar van bij te komen.
Olga
'Top 10 manieren om lastige vragen te beantwoorden'
Klanten, medewerkers en bazen kunnen soms lastige vragen stellen. De kunst is de stellers van dit soort vragen effectief af te poeieren.
De top 10 van mogelijke antwoorden:
1. Ik weet het niet.
2. Laat s.v.p. uw nummer achter en ik bel u terug met het antwoord.
3. Daar ga ik niet over.
4. U wijkt af van het ondwerp.
5. Het is nog te vroeg op die vraag antwoord te geven.
6. Het strekt te ver om daar nu uitgebreid op in te gaan.
7. Daar wordt onderzoek naar gedaan.
8. Goede vraag. Weet iemand het antwoord?
9. Die vraag is ongepast.
10. Zou u die vraag kunnen beantwoorden als u mij was?
De top 10 van mogelijke antwoorden:
1. Ik weet het niet.
2. Laat s.v.p. uw nummer achter en ik bel u terug met het antwoord.
3. Daar ga ik niet over.
4. U wijkt af van het ondwerp.
5. Het is nog te vroeg op die vraag antwoord te geven.
6. Het strekt te ver om daar nu uitgebreid op in te gaan.
7. Daar wordt onderzoek naar gedaan.
8. Goede vraag. Weet iemand het antwoord?
9. Die vraag is ongepast.
10. Zou u die vraag kunnen beantwoorden als u mij was?
woensdag 24 maart 2010
'Uw profiel past niet bij de functie': Mijn verhaal
Ik heb in mei mijn computerzaak helaas moeten sluiten, dus solliciteer ik op
functies in de retailbranche,het maakt niet uit of het als verkoper of
bedrijfsleider,parttime of fulltime boeit me niet als ik maar weer aan de
slag kan.
Bij de mediamarkt in roermond zochten ze een verantwoordelijke voor de
computerafdeling.Taken bestonden uit inkoop,verkoop,begeleiden
personeel,zorg dragen voor de afdeling en technische dienst.Ik denk kat in
het bakkie dat hebben we de afgelopen 6 jaar gedaan.sterker nog ik denk dat
je als zelfstandige zelfs nog iets meer doet.
Mooie brief gestuurd,met CV. antwoord; binnen 14 dgn krijgt u bericht,na
3 maanden telefoon gepakt echter zonder resultaat, de verantwoordelijke van
de afdeling P&O niet te pakken kunnen krijgen. Het vreemde was dat de
functie stond nog steeds open stond.
Weer een brief met CV gestuurd en ja hoor binnen 14 dgn reactie. U raadt het
het antwoord "uw profiel past niet bij de functie". ik dacht werkelijk dat
ik van mijn stoel viel. 6 jaar lang heb ik een computerzaak gerund en dan zo
een antwoord.
Ze kunnen hun reclame slogan van;" ik ben toch niet gek" beter veranderen in
"wij zijn gek".
Zolang er vanuit de overheid niets gedaan wordt aan deze verkapte
leeftijdsdiscriminatie zal men de werkeloosheid niet terugdringen.
met vriendelijke groet
G.Driessen
functies in de retailbranche,het maakt niet uit of het als verkoper of
bedrijfsleider,parttime of fulltime boeit me niet als ik maar weer aan de
slag kan.
Bij de mediamarkt in roermond zochten ze een verantwoordelijke voor de
computerafdeling.Taken bestonden uit inkoop,verkoop,begeleiden
personeel,zorg dragen voor de afdeling en technische dienst.Ik denk kat in
het bakkie dat hebben we de afgelopen 6 jaar gedaan.sterker nog ik denk dat
je als zelfstandige zelfs nog iets meer doet.
Mooie brief gestuurd,met CV. antwoord; binnen 14 dgn krijgt u bericht,na
3 maanden telefoon gepakt echter zonder resultaat, de verantwoordelijke van
de afdeling P&O niet te pakken kunnen krijgen. Het vreemde was dat de
functie stond nog steeds open stond.
Weer een brief met CV gestuurd en ja hoor binnen 14 dgn reactie. U raadt het
het antwoord "uw profiel past niet bij de functie". ik dacht werkelijk dat
ik van mijn stoel viel. 6 jaar lang heb ik een computerzaak gerund en dan zo
een antwoord.
Ze kunnen hun reclame slogan van;" ik ben toch niet gek" beter veranderen in
"wij zijn gek".
Zolang er vanuit de overheid niets gedaan wordt aan deze verkapte
leeftijdsdiscriminatie zal men de werkeloosheid niet terugdringen.
met vriendelijke groet
G.Driessen
donderdag 18 maart 2010
Op zoek naar werk: Mijn verhaal
Ik ben werkloos vanaf 15-06-2009.
en toen ik vorig jaar in september vond dat het te lang duurdeom werk te vinden, heb ik bij mijn werkcoach van het UWV aangeklopt, dat ik graag hulp wilde hebben om een baan te vinden.
Toen werd ik in contakt gebracht met Cvitas een stichting die mensen helpt te bemiddelen naar werkgevers.
Eerst was dus Jobhunting de bedoeling dat is toen gedaan.
Na 4 weken kwam ik er achter dat ze hetzelfde deden als ik .
iedere week een gesprek met mij en de vacatures door nemen waar ik op had gesolliciteerd.
Als ik geen reacties kreeg op sollicitaties belden ze er voor mij heen .
Maar dat deed ik dus zelf ook al,waardoor ze niets konden doen ,eigenlijk.
Op een gegeven moment zeiden ze tegen mij, je moet bedrijfen op bellen en vragen of je er stage kan lopen of met behoud van uitkering aan het werk kunt.
Dat deed ik,maar geen een bedrijf had er oren naar mij aan te nemen of een kans te bieden.
Nu heeft Cvitas een bedrijf gevonden,ik ben op gesprek geweest en de werkgever wil me wel de kans geven door middel van stage met behoud van uitkering.
Cvitas heeft het voorgelegt aan de werkcoach van UWV en die moest toestemming van hooger hand hebben.
Het antwoordt daarop was dus, nee.
Nu vraag ik me af willen ze nu hebben dat we werken of bij huis lopen.
Je krijgt de kans van een bedrijf en nu houd UWV het tegen.
Groeten ,Hans Zwiep uit Hoogeveen.
en toen ik vorig jaar in september vond dat het te lang duurdeom werk te vinden, heb ik bij mijn werkcoach van het UWV aangeklopt, dat ik graag hulp wilde hebben om een baan te vinden.
Toen werd ik in contakt gebracht met Cvitas een stichting die mensen helpt te bemiddelen naar werkgevers.
Eerst was dus Jobhunting de bedoeling dat is toen gedaan.
Na 4 weken kwam ik er achter dat ze hetzelfde deden als ik .
iedere week een gesprek met mij en de vacatures door nemen waar ik op had gesolliciteerd.
Als ik geen reacties kreeg op sollicitaties belden ze er voor mij heen .
Maar dat deed ik dus zelf ook al,waardoor ze niets konden doen ,eigenlijk.
Op een gegeven moment zeiden ze tegen mij, je moet bedrijfen op bellen en vragen of je er stage kan lopen of met behoud van uitkering aan het werk kunt.
Dat deed ik,maar geen een bedrijf had er oren naar mij aan te nemen of een kans te bieden.
Nu heeft Cvitas een bedrijf gevonden,ik ben op gesprek geweest en de werkgever wil me wel de kans geven door middel van stage met behoud van uitkering.
Cvitas heeft het voorgelegt aan de werkcoach van UWV en die moest toestemming van hooger hand hebben.
Het antwoordt daarop was dus, nee.
Nu vraag ik me af willen ze nu hebben dat we werken of bij huis lopen.
Je krijgt de kans van een bedrijf en nu houd UWV het tegen.
Groeten ,Hans Zwiep uit Hoogeveen.
donderdag 25 februari 2010
8 Time management tips !!
Op het gebied van time management is er enorm veel informatie te vinden. Ontelbaar veel boeken, trainingen en websites worden aan dit onderwerp gewijd. Blijkbaar wil iedereen in deze snelle en competitieve samenleving zo efficiënt en productief mogelijk zijn werk uitvoeren. Doordat er zoveel over te lezen en leren valt is het wel eens moeilijk om de juiste informatie te vinden.
Daarom hier een handige lijst met 8 time management tips om je productiviteit te verbeteren:
1. Geen multitasking
Multitasking is bijna niet meer weg te denken uit ons drukke bestaan. Als je echter teveel taken tegelijk wilt doen zal dit ten koste gaan van je productiviteit. Het is al meer dan eens bewezen dat we als mensen het beste presteren als we ons op één ding tegelijk concentreren. Ben je met een belangrijke of intensieve taak bezig? Sluit dan je e-mail programma af, doe je telefoon uit en zorg ervoor dat je niet gestoord kunt worden. Doordat je gefocust met je taak bezig kunt zijn zul je zien dat je meer werk af krijgt dan ooit tevoren.
2. Schrijf je gedachten op
Gedurende de dag zweven er vele gedachten en ideeën door je hoofd. Om hier een beetje orde in te krijgen en ervoor te zorgen dat geen enkel goed idee verloren gaat kun je het beste alles van je afschrijven. Hou altijd pen en papier bij de hand (neem bijvoorbeeld een klein notitieboekje mee) zodat je meteen alles van je af kan schrijven. Hiermee hou je je hoofd leeg en kun je je beter concentreren op waarmee je bezig bent.
3. Hou een lijst met projecten bij
Eigenlijk is alles wat je doet op een dag (op je werk, maar ook privé) in te delen in projecten. Projecten voor klanten, huishoudelijk werk, lange-termijn doelen etc. Dit kun je allemaal bijhouden in een lijst met projecten waarbij je voor elk project de taken en werkzaamheden noteert.
Ben je op zoek naar (online) software om je projecten te managen? Neem dan een kijkje bij ons artikel met 45 online projectmanagement tools.
4. Korte todo lijst voor elke dag
Maak elke dag een todo lijst. Zorg ervoor dat je de lijst niet vol propt met taken; de lijst moet wel overzichtelijk blijven en binnen een dag af te handelen zijn. Je kunt dit op papier doen maar bovengenoemde project management tools zijn hier ook erg geschikt voor.
5. Check je e-mail maximaal 2 keer per dag
Voor veel mensen is e-mail een echte productiviteits-killer. Vooral als je flink wat e-mails op een dag krijgt wordt je constant gestoord door alle binnenkomende berichten. Maak een afspraak met jezelf dat je maximaal 2 keer per dag je e-mail checkt, bijvoorbeeld ’s morgens om 9 uur en ’s middags om 2 uur. Desnoods kun je een auto-responder instellen die mensen erop attent maakt dat je 2 keer per dag je e-mails verwerkt en dat ze dus niet direct een antwoord terug kunnen verwachten.
6. Start je dag met een moeilijke taak
Als je je dag meteen begint met een complexe en moeilijke taak dan zul je hier de rest van de dag baat bij hebben. Je brein wordt direct op scherp gezet en mijn ervaring is dat je ook langer scherp blijft en minder last heb van dipjes gedurende de dag. Als je daarentegen pas na een aantal uren werken aan simpele taken met die moeilijke taak begint zul je meer moeite hebben om je goed te concentreren en kost het je uiteindelijk meer energie en als gevolg krijg je minder werk af.
7. Neem genoeg pauzes
Probeer niet om uren achtereen door te werken. Neem genoeg kleine pauzes tussendoor om even je zinnen te verzetten. Hiermee kunnen ook je hersenen even tot rust komen en kan je onderbewustzijn even alles op een rijtje zetten. Dit helpt ook om stress te voorkomen.
8. Werk niet téveel
Dat je af en toe even wat extra uren moet maken om je werk af te krijgen, is niet zo erg. Maar als je al vermoeid bent en de dag loopt op zijn eind, dwing jezelf dan ook niet. Dit zal je op de lange termijn meer kwaad dan goed doen. Hou jezelf dus in de gaten en weet wanneer je moet stoppen.
Heb je nog meer time management tips die in bovenstaande lijst thuis horen? Laat dan een reactie achter!
Daarom hier een handige lijst met 8 time management tips om je productiviteit te verbeteren:
1. Geen multitasking
Multitasking is bijna niet meer weg te denken uit ons drukke bestaan. Als je echter teveel taken tegelijk wilt doen zal dit ten koste gaan van je productiviteit. Het is al meer dan eens bewezen dat we als mensen het beste presteren als we ons op één ding tegelijk concentreren. Ben je met een belangrijke of intensieve taak bezig? Sluit dan je e-mail programma af, doe je telefoon uit en zorg ervoor dat je niet gestoord kunt worden. Doordat je gefocust met je taak bezig kunt zijn zul je zien dat je meer werk af krijgt dan ooit tevoren.
2. Schrijf je gedachten op
Gedurende de dag zweven er vele gedachten en ideeën door je hoofd. Om hier een beetje orde in te krijgen en ervoor te zorgen dat geen enkel goed idee verloren gaat kun je het beste alles van je afschrijven. Hou altijd pen en papier bij de hand (neem bijvoorbeeld een klein notitieboekje mee) zodat je meteen alles van je af kan schrijven. Hiermee hou je je hoofd leeg en kun je je beter concentreren op waarmee je bezig bent.
3. Hou een lijst met projecten bij
Eigenlijk is alles wat je doet op een dag (op je werk, maar ook privé) in te delen in projecten. Projecten voor klanten, huishoudelijk werk, lange-termijn doelen etc. Dit kun je allemaal bijhouden in een lijst met projecten waarbij je voor elk project de taken en werkzaamheden noteert.
Ben je op zoek naar (online) software om je projecten te managen? Neem dan een kijkje bij ons artikel met 45 online projectmanagement tools.
4. Korte todo lijst voor elke dag
Maak elke dag een todo lijst. Zorg ervoor dat je de lijst niet vol propt met taken; de lijst moet wel overzichtelijk blijven en binnen een dag af te handelen zijn. Je kunt dit op papier doen maar bovengenoemde project management tools zijn hier ook erg geschikt voor.
5. Check je e-mail maximaal 2 keer per dag
Voor veel mensen is e-mail een echte productiviteits-killer. Vooral als je flink wat e-mails op een dag krijgt wordt je constant gestoord door alle binnenkomende berichten. Maak een afspraak met jezelf dat je maximaal 2 keer per dag je e-mail checkt, bijvoorbeeld ’s morgens om 9 uur en ’s middags om 2 uur. Desnoods kun je een auto-responder instellen die mensen erop attent maakt dat je 2 keer per dag je e-mails verwerkt en dat ze dus niet direct een antwoord terug kunnen verwachten.
6. Start je dag met een moeilijke taak
Als je je dag meteen begint met een complexe en moeilijke taak dan zul je hier de rest van de dag baat bij hebben. Je brein wordt direct op scherp gezet en mijn ervaring is dat je ook langer scherp blijft en minder last heb van dipjes gedurende de dag. Als je daarentegen pas na een aantal uren werken aan simpele taken met die moeilijke taak begint zul je meer moeite hebben om je goed te concentreren en kost het je uiteindelijk meer energie en als gevolg krijg je minder werk af.
7. Neem genoeg pauzes
Probeer niet om uren achtereen door te werken. Neem genoeg kleine pauzes tussendoor om even je zinnen te verzetten. Hiermee kunnen ook je hersenen even tot rust komen en kan je onderbewustzijn even alles op een rijtje zetten. Dit helpt ook om stress te voorkomen.
8. Werk niet téveel
Dat je af en toe even wat extra uren moet maken om je werk af te krijgen, is niet zo erg. Maar als je al vermoeid bent en de dag loopt op zijn eind, dwing jezelf dan ook niet. Dit zal je op de lange termijn meer kwaad dan goed doen. Hou jezelf dus in de gaten en weet wanneer je moet stoppen.
Heb je nog meer time management tips die in bovenstaande lijst thuis horen? Laat dan een reactie achter!
woensdag 17 februari 2010
Top 10 CV flaters
1. Niet de moeite nemen voor een begeleidende sollicitatiebrief.
Zonder sollicitatiebrief kan je CV direct in de prullenbak terechtkomen. Een sollicitatiebrief is cruciaal omdat hij je de kans biedt om relevante kwalificaties of ervaring voor het voetlicht te brengen, eventuele carrièreonderbrekingen te verklaren of andere informatie te verschaffen waardoor de werkgever je CV graag wil lezen.
2. Ervan uitgaan dat de automatische spellingscontrole afdoende is.
In een onderzoek uit 2007 zeiden 63 procent van de HR-managers tegenJobbingmall.nl dat spelfouten de meest voorkomende fouten in CV’s zijn. Ga nooit af op het doen van een spellingscontrole (ik typte per ongeluk ‘doek’ in plaats van ‘doen’ en het werd niet ontdekt). Controleer en controleer nog een keer en vraag een vriend om voor je te controleren. Aandacht voor details en goede schriftelijke communicatievaardigheden zijn voor veel banen vereist. Als er twee gelijkwaardige kandidaten zijn en één ervan heeft spelfouten in het CV, wie zal dan waarschijnlijk gekozen worden?
3. In herhaling vallen.
In hetzelfde onderzoek van CareerBuilder.co.uk gaf 30 procent van de HR-managers aan dat CV’s die niet toegesneden waren op de functie de meest voorkomende of de meest storende fout was. Stuur niet steeds weer hetzelfde CV en dezelfde brief op. Zorg steeds dat ze relevant zijn voor de baan en de werkgever.
4. Gericht zijn op rollen en niet op prestaties.
Leg uit wat je voor het bedrijf hebt gepresteerd. Het is bijvoorbeeld gemakkelijk om te beweren dat je verkoopervaring hebt, maar werkgevers zullen meer belangstelling tonen als je zegt dat je verantwoordelijk was voor een stijging van 10 procent van de totale verkoop.
5. Algemeen blijven.
Sommige werkgevers zoeken naar on-line CV’s met behulp van steekwoorden. Wanneer je je CV op internet zet, zorg er dan voor dat werkgevers je snel en eenvoudig kunnen vinden door sleuteluitdrukkingen te gebruiken die overeenkomen met uitdrukkingen in advertenties voor banen die je leuk vindt.
6. Je CV een creatief uiterlijk geven.
Een kandidaat printte ooit zijn CV op ‘Garfield’-papier. Wees niet opzichtig – zorg dat je CV er professioneel uit blijft zien door je te houden aan standaard wit of roomkleurig papier, zwarte tekstkleur en een gemakkelijk leesbaar lettertype als Arial of Times New Roman.
7. Het niet zo nauw nemen met data en titels.
Toekomstige werkgevers zijn bijzonder nauwgezet en elk leugentje om bestwil — inclusief het oprekken van aanstellingsdata om lacunes te verbloemen — kan ontdekt worden. Waarom zou je risico’s nemen? Volgens een Brits onderzoek voor Experian is bijna de helft van alle HR-managers van de grootste Britse bedrijven in staat om een leugenachtig CV te herkennen. Het bleek dat 37 procent van de sollicitanten had gelogen over hun eerdere ervaring, 21 procent over hun kwalificaties en 19 procent over hun salaris.
8. Vertel tegen iedereen waarom je bent opgestapt.
Eerlijkheid is altijd de beste benadering maar het is volkomen acceptabel om niets te zeggen totdat er naar gevraagd wordt. Zet niets negatiefs op je CV — wanneer je opgestapt bent omdat je boventallig was of ontslagen werd, noem dat dan alleen wanneer het gevraagd wordt.
9. Vermeld alle mogelijke persoonlijke informatie.
Wat je in je vrije tijd doet is jouw zaak. Maar het is zinloos om het te noemen tenzij het relevant is voor de baan die je wilt. Hetzelfde geldt voor je lengte, gewicht, religieuze overtuiging, seksuele geaardheid of wat voor andere feiten dan ook die mogelijk tegen je gebruikt kunnen worden.
10. Geen punt kunnen zetten.
Die krantenwijk op je 12e is niet relevant voor je carrière, dus er is geen enkele reden om hem in je CV op te nemen. Je CV hoort niet meer dan twee bladzijden te beslaan – en voor de meeste professionals niet meer dan één bladzijde – dus neem alleen je meest recente en relevante arbeidsverleden op. Het onderzoek van Jobbingmall.nl bracht één kandidaat aan het licht die acht bladzijden nodig had om alle taken te beschrijven die hij in voorgaande banen had uitgevoerd.
Zonder sollicitatiebrief kan je CV direct in de prullenbak terechtkomen. Een sollicitatiebrief is cruciaal omdat hij je de kans biedt om relevante kwalificaties of ervaring voor het voetlicht te brengen, eventuele carrièreonderbrekingen te verklaren of andere informatie te verschaffen waardoor de werkgever je CV graag wil lezen.
2. Ervan uitgaan dat de automatische spellingscontrole afdoende is.
In een onderzoek uit 2007 zeiden 63 procent van de HR-managers tegenJobbingmall.nl dat spelfouten de meest voorkomende fouten in CV’s zijn. Ga nooit af op het doen van een spellingscontrole (ik typte per ongeluk ‘doek’ in plaats van ‘doen’ en het werd niet ontdekt). Controleer en controleer nog een keer en vraag een vriend om voor je te controleren. Aandacht voor details en goede schriftelijke communicatievaardigheden zijn voor veel banen vereist. Als er twee gelijkwaardige kandidaten zijn en één ervan heeft spelfouten in het CV, wie zal dan waarschijnlijk gekozen worden?
3. In herhaling vallen.
In hetzelfde onderzoek van CareerBuilder.co.uk gaf 30 procent van de HR-managers aan dat CV’s die niet toegesneden waren op de functie de meest voorkomende of de meest storende fout was. Stuur niet steeds weer hetzelfde CV en dezelfde brief op. Zorg steeds dat ze relevant zijn voor de baan en de werkgever.
4. Gericht zijn op rollen en niet op prestaties.
Leg uit wat je voor het bedrijf hebt gepresteerd. Het is bijvoorbeeld gemakkelijk om te beweren dat je verkoopervaring hebt, maar werkgevers zullen meer belangstelling tonen als je zegt dat je verantwoordelijk was voor een stijging van 10 procent van de totale verkoop.
5. Algemeen blijven.
Sommige werkgevers zoeken naar on-line CV’s met behulp van steekwoorden. Wanneer je je CV op internet zet, zorg er dan voor dat werkgevers je snel en eenvoudig kunnen vinden door sleuteluitdrukkingen te gebruiken die overeenkomen met uitdrukkingen in advertenties voor banen die je leuk vindt.
6. Je CV een creatief uiterlijk geven.
Een kandidaat printte ooit zijn CV op ‘Garfield’-papier. Wees niet opzichtig – zorg dat je CV er professioneel uit blijft zien door je te houden aan standaard wit of roomkleurig papier, zwarte tekstkleur en een gemakkelijk leesbaar lettertype als Arial of Times New Roman.
7. Het niet zo nauw nemen met data en titels.
Toekomstige werkgevers zijn bijzonder nauwgezet en elk leugentje om bestwil — inclusief het oprekken van aanstellingsdata om lacunes te verbloemen — kan ontdekt worden. Waarom zou je risico’s nemen? Volgens een Brits onderzoek voor Experian is bijna de helft van alle HR-managers van de grootste Britse bedrijven in staat om een leugenachtig CV te herkennen. Het bleek dat 37 procent van de sollicitanten had gelogen over hun eerdere ervaring, 21 procent over hun kwalificaties en 19 procent over hun salaris.
8. Vertel tegen iedereen waarom je bent opgestapt.
Eerlijkheid is altijd de beste benadering maar het is volkomen acceptabel om niets te zeggen totdat er naar gevraagd wordt. Zet niets negatiefs op je CV — wanneer je opgestapt bent omdat je boventallig was of ontslagen werd, noem dat dan alleen wanneer het gevraagd wordt.
9. Vermeld alle mogelijke persoonlijke informatie.
Wat je in je vrije tijd doet is jouw zaak. Maar het is zinloos om het te noemen tenzij het relevant is voor de baan die je wilt. Hetzelfde geldt voor je lengte, gewicht, religieuze overtuiging, seksuele geaardheid of wat voor andere feiten dan ook die mogelijk tegen je gebruikt kunnen worden.
10. Geen punt kunnen zetten.
Die krantenwijk op je 12e is niet relevant voor je carrière, dus er is geen enkele reden om hem in je CV op te nemen. Je CV hoort niet meer dan twee bladzijden te beslaan – en voor de meeste professionals niet meer dan één bladzijde – dus neem alleen je meest recente en relevante arbeidsverleden op. Het onderzoek van Jobbingmall.nl bracht één kandidaat aan het licht die acht bladzijden nodig had om alle taken te beschrijven die hij in voorgaande banen had uitgevoerd.
donderdag 11 februari 2010
Sociaal solliciteren...
De dag voor onze collectieve vakantie kregen we te horen van de werkgever dat het IKEA montagebedrijf failliet is!
De vakantie heb ik gebruikt om naarstig opzoek te gaan naar een nieuwe baan als keukenmonteur! Werkgevers benaderen en keuken showrooms aangeschreven!
Een werkgever in IKEA keukenmontage uit Groenlo wilde zijn werkgebied uitbreiden naar Utrecht, Amersfoort en Almere.
"Komt dat even goed uit, hij heeft wel 6 mensen nodig, dus dat zit wel goed" dacht ik nog, "en dan neem ik nog een paar collega's mee!"
Met z'n 4en hebben we een sollicitatiegesprek gehad! Met een warme handdruk en een zéér bemoedigende, "het ziet er allemaal goed uit", namen we afscheid.
2 Weken later kregen we de uitslag dat hij zich toch bedacht had en voorlopig maar 2 mensen aan zou nemen!
Ondanks dat ik de initiatiefnemer (met het hoogste ‘Ikea-cijfer') en aangever was geweest had hij toch de voorkeur aan 2 collega's (21 en 26 jaar)! Het lag niet aan mijn persoon (57 j.) en wilde er verder niet over uiten! Als hij meer mensen nodig had zou ik vanzelf sprekend(?) worden benaderd!!
Daar sta je dan!!
Dat doet pijn, ...... héél erg pijn!
Sindsdien heb ik niets meer van hem vernomen, ondanks dat hij soms 12-15 vacatures op werk.nl had staan
Daarom dit verhaal!
Als je ooit in een dergelijke situatie komt, zorg er dan voor dat jij het eerst word aangenomen en vertel de werkgever dan pas over je collega('s)!!
De vakantie heb ik gebruikt om naarstig opzoek te gaan naar een nieuwe baan als keukenmonteur! Werkgevers benaderen en keuken showrooms aangeschreven!
Een werkgever in IKEA keukenmontage uit Groenlo wilde zijn werkgebied uitbreiden naar Utrecht, Amersfoort en Almere.
"Komt dat even goed uit, hij heeft wel 6 mensen nodig, dus dat zit wel goed" dacht ik nog, "en dan neem ik nog een paar collega's mee!"
Met z'n 4en hebben we een sollicitatiegesprek gehad! Met een warme handdruk en een zéér bemoedigende, "het ziet er allemaal goed uit", namen we afscheid.
2 Weken later kregen we de uitslag dat hij zich toch bedacht had en voorlopig maar 2 mensen aan zou nemen!
Ondanks dat ik de initiatiefnemer (met het hoogste ‘Ikea-cijfer') en aangever was geweest had hij toch de voorkeur aan 2 collega's (21 en 26 jaar)! Het lag niet aan mijn persoon (57 j.) en wilde er verder niet over uiten! Als hij meer mensen nodig had zou ik vanzelf sprekend(?) worden benaderd!!
Daar sta je dan!!
Dat doet pijn, ...... héél erg pijn!
Sindsdien heb ik niets meer van hem vernomen, ondanks dat hij soms 12-15 vacatures op werk.nl had staan
Daarom dit verhaal!
Als je ooit in een dergelijke situatie komt, zorg er dan voor dat jij het eerst word aangenomen en vertel de werkgever dan pas over je collega('s)!!
Top 10 vakgebieden waar de bestbetaalde banen in Nederland uit voort komen
Top 10 vakgebieden waar de bestbetaalde banen in Nederland uit voort komen
1. Tandheelkunde
2. Econometrie
3. Fiscale economie
4. Fiscaal recht
5. Geneeskunde
6. Werktuigbouwkunde
7. Technische bedrijfskunde
8. Informatica
9. Bedrijfskunde
10. Farmacie
originele blogpost > klik hier
woensdag 3 februari 2010
Vervolg Gast blog verhaal .....
Als je al een tijdje werkloos bent, word je leven een stuk kleiner. Je spreekt minder mensen, je hebt ook minder verhalen te vertellen dan voorheen. Vooral als je huisgenoten wel lekker aan het werk zijn en als ze dan thuis komen hebben ze verhalen te over. Niet wetende dat jij dat ook graag weer zou willen.
Ik zeg er ook niks over, want thuis zitten is toch het lekkerste wat er is?! Lekker de hele dag niks doen en toch betaalt worden! Echt waar, zo denken de meeste mensen, en oké, de eerste weken of zelfs maanden is het wel fijn, dan hoop en denk je nog snel werk te vinden. Maar naarmate het langer duurt, hoe minder leuk het word. Je kan niet veel op visite, omdat iedereen aan het werk is of op school zit. En dan de afwijzingen van werkgevers of uitzendbureaus, of geven helemaal geen reactie terug, zoals ik als beschreef in mijn vorige verhaal.
Zo nu en dan moet je nog even naar het CWI, wat voor mij niet echt een straf is, want mijn werkcoach, zoals ze dat nu hebben genoemd, is erg aardig. Nu heeft mijn werkcoach mij dus goed uitgelegd wat de WW nou precies is en voor wie hij eigenlijk bedoelt is. Want nu dat ik bijna mijn derde jaar inluid als werkloze, is mij dit eigenlijk nooit echt goed uitgelegd. De WW is bedoelt voor mensen die “between jobs” zitten, dus eigenlijk voor werkende mensen. Voor werkende mensen, nou zo voel ik mij niet meer. Ik voel me werkloos, zonder baan, net alsof ik buiten de boot val. Want als je al een tijdje werkloos bent pas je niet echt meer tussen, vind ik, waarom? Ik woon in een dorp, daar is het altijd wat rustiger dan ik gewend ben, ik kom uit de stad. Als je daar de winkelstraat in loopt, kom je eigenlijk altijd wel een bekende tegen. Nu ik in een dorp woon is dat heel anders, ik ken hier nog niet veel mensen, als je naar een winkelstraat wil, zal je toch eerst vijftien kilometer moeten rijden. En dan kom je nog niet bekenden tegen. Maar ja, ik solliciteer maar door, hopend dat er toevallig een werkgever tussen zit die mij graag wil hebben. Dat is nog niet zo makkelijk, want tegenwoordig ben je diploma's nodig, want je komt niet ver als je ze niet hebt. Dus ik denk er serieus over om weer terug naar de schoolbanken te gaan. Maar wat wil je leren? Wil je elke dag naar school of liever vier dagen werken en één dag naar school? Waar ga je naar school? Wil je stage lopen? Kan het wel uit om naar school te gaan?
Er zijn zoveel vragen en je moet eerst antwoorden hebben voordat je überhaupt naar scholen gaat kijken. Ik denk dat ik weer ga leren, maar ik wil en moet erbij blijven werken. Dus doe ik een avondschool of ga ik een BBL-opleiding volgen? Dat weet ik zelf ook nog niet...
Gabrielle
Ik zeg er ook niks over, want thuis zitten is toch het lekkerste wat er is?! Lekker de hele dag niks doen en toch betaalt worden! Echt waar, zo denken de meeste mensen, en oké, de eerste weken of zelfs maanden is het wel fijn, dan hoop en denk je nog snel werk te vinden. Maar naarmate het langer duurt, hoe minder leuk het word. Je kan niet veel op visite, omdat iedereen aan het werk is of op school zit. En dan de afwijzingen van werkgevers of uitzendbureaus, of geven helemaal geen reactie terug, zoals ik als beschreef in mijn vorige verhaal.
Zo nu en dan moet je nog even naar het CWI, wat voor mij niet echt een straf is, want mijn werkcoach, zoals ze dat nu hebben genoemd, is erg aardig. Nu heeft mijn werkcoach mij dus goed uitgelegd wat de WW nou precies is en voor wie hij eigenlijk bedoelt is. Want nu dat ik bijna mijn derde jaar inluid als werkloze, is mij dit eigenlijk nooit echt goed uitgelegd. De WW is bedoelt voor mensen die “between jobs” zitten, dus eigenlijk voor werkende mensen. Voor werkende mensen, nou zo voel ik mij niet meer. Ik voel me werkloos, zonder baan, net alsof ik buiten de boot val. Want als je al een tijdje werkloos bent pas je niet echt meer tussen, vind ik, waarom? Ik woon in een dorp, daar is het altijd wat rustiger dan ik gewend ben, ik kom uit de stad. Als je daar de winkelstraat in loopt, kom je eigenlijk altijd wel een bekende tegen. Nu ik in een dorp woon is dat heel anders, ik ken hier nog niet veel mensen, als je naar een winkelstraat wil, zal je toch eerst vijftien kilometer moeten rijden. En dan kom je nog niet bekenden tegen. Maar ja, ik solliciteer maar door, hopend dat er toevallig een werkgever tussen zit die mij graag wil hebben. Dat is nog niet zo makkelijk, want tegenwoordig ben je diploma's nodig, want je komt niet ver als je ze niet hebt. Dus ik denk er serieus over om weer terug naar de schoolbanken te gaan. Maar wat wil je leren? Wil je elke dag naar school of liever vier dagen werken en één dag naar school? Waar ga je naar school? Wil je stage lopen? Kan het wel uit om naar school te gaan?
Er zijn zoveel vragen en je moet eerst antwoorden hebben voordat je überhaupt naar scholen gaat kijken. Ik denk dat ik weer ga leren, maar ik wil en moet erbij blijven werken. Dus doe ik een avondschool of ga ik een BBL-opleiding volgen? Dat weet ik zelf ook nog niet...
Gabrielle
donderdag 28 januari 2010
Gastblog: Niet altijd even netjes....
Nu ik mijn derde jaar als werkloze bijna in ga, zie ik dat werkgevers en uitzendbureaus niet altijd even netjes zijn.
Je typt een geweldige sollicitatiebrief, met een indrukwekkende CV en wat krijg je daarvoor terug? Niks, helemaal niks!
Van de tien sollicitaties die ik gedaan heb, krijg ik hooguit twee of drie reacties.
Er was van mij verwacht dat ik wel weer snel werk had en eerlijk gezegd dat dacht ik ook! Maar de werkelijkheid blijkt toch anders.
Ik heb wel eens voor een uitzendbureau gewerkt, leuk ervaring opdoen, waar je achteraf eigenlijk niks aan hebt.
Zelfs ben ik nog een half jaar terug geweest bij mij ouwe werkgever, niet dat ik dat erg vond, alleen het reizen er naar toe word steeds minder leuk.
Maar goed ik had het over reacties van de sollicitaties. De afgelopen vier maanden ben ik één keer uitgenodigd voor een gesprek. Één keer, met de
mededeling, dat als ze weer een plek hebben, mij bellen. Ja, een leuke afwimpelzin.
Soms krijg ik wel een reactie, maar dat is een standaard brief, helaas komt u niet in aanmerking voor deze functie. Of je krijgt bericht dat je sollicitatie
is ontvangen en dat er contact met je word opgenomen, wat daarna overigens niet gebeurd.
Wat ik dus wil zeggen is dat er een betere communicatie moet zijn tussen werkgevers, uitzendbureaus en dergelijke en tussen de sollicitanten.
Probeer ervoor te zorgen dat de sollicitant weer moed krijgt om door te gaan, door te solliciteren.
Zelf heb ik een flinke dip gehad. Ik had totaal geen zin om te solliciteren, omdat dat toch geen zin heeft, dacht ik. Maar ja je moet, dus doe je de
verplichte één per week, maar het kan ook anders! Zelf heb ik mezelf geprobeerd te motiveren om te solliciteren, omdat thuis zitten ook niet alles is.
Je leventje word heel klein en daar is bijna niks tegen te doen. Ik zit nu elke dag op internet in de hoop dé baan te vinden. En dat zal me lukken ook!
Gastblogger : Gabriëlle
Je typt een geweldige sollicitatiebrief, met een indrukwekkende CV en wat krijg je daarvoor terug? Niks, helemaal niks!
Van de tien sollicitaties die ik gedaan heb, krijg ik hooguit twee of drie reacties.
Er was van mij verwacht dat ik wel weer snel werk had en eerlijk gezegd dat dacht ik ook! Maar de werkelijkheid blijkt toch anders.
Ik heb wel eens voor een uitzendbureau gewerkt, leuk ervaring opdoen, waar je achteraf eigenlijk niks aan hebt.
Zelfs ben ik nog een half jaar terug geweest bij mij ouwe werkgever, niet dat ik dat erg vond, alleen het reizen er naar toe word steeds minder leuk.
Maar goed ik had het over reacties van de sollicitaties. De afgelopen vier maanden ben ik één keer uitgenodigd voor een gesprek. Één keer, met de
mededeling, dat als ze weer een plek hebben, mij bellen. Ja, een leuke afwimpelzin.
Soms krijg ik wel een reactie, maar dat is een standaard brief, helaas komt u niet in aanmerking voor deze functie. Of je krijgt bericht dat je sollicitatie
is ontvangen en dat er contact met je word opgenomen, wat daarna overigens niet gebeurd.
Wat ik dus wil zeggen is dat er een betere communicatie moet zijn tussen werkgevers, uitzendbureaus en dergelijke en tussen de sollicitanten.
Probeer ervoor te zorgen dat de sollicitant weer moed krijgt om door te gaan, door te solliciteren.
Zelf heb ik een flinke dip gehad. Ik had totaal geen zin om te solliciteren, omdat dat toch geen zin heeft, dacht ik. Maar ja je moet, dus doe je de
verplichte één per week, maar het kan ook anders! Zelf heb ik mezelf geprobeerd te motiveren om te solliciteren, omdat thuis zitten ook niet alles is.
Je leventje word heel klein en daar is bijna niks tegen te doen. Ik zit nu elke dag op internet in de hoop dé baan te vinden. En dat zal me lukken ook!
Gastblogger : Gabriëlle
donderdag 21 januari 2010
Top 10 meest schokkende vergissingen tijdens sollicitatiegesprekken
1. Sollicitant nam tijdens het sollicitatiegesprek een telefoontje op haar mobiel aan en vroeg daarna aan de interviewer of ze even alleen gelaten kon worden: het was een privégesprek.
2. Sollicitant zei tegen de interviewer dat hij niet lang bij het bedrijf kon blijven, omdat hij waarschijnlijk binnen afzienbare tijd een erfenis van zijn oom zou krijgen - die oom 'zag er niet zo goed uit' de laatste tijd.
3. Sollicitant vroeg de interviewer na het sollicitatiegesprek om een lift naar huis.
4. Sollicitant rook aan zijn oksels op weg naar de ruimte waar het sollicitatiegesprek zou plaatsvinden (in aanwezigheid van de interviewer).
5. Sollicitant kon geen voorbeeld van haar schrijfstijl overhandigen, omdat al haar teksten in opdracht van de CIA waren geschreven en om die reden 'vertrouwelijk' waren.
6. Sollicitant gaf toe dat hij bij zijn vorige werk was ontslagen omdat hij de baas had geslagen.
7. Toen een sollicitant werd gevraagd of hij voorafgaand aan het gepsprek iets wilde eten, antwoordde hij dat hij geen viezigheid in zijn maag wilde, omdat hij later zou gaan drinken met vrienden (de man heeft kennelijk nooit gehoord van een bodem leggen, red.).
8. Een kandidaat die naar een financiële functie solliciteerde zei tegen de interviewer dat ze van mensen hield, niet van cijfers.
9. Een sollicitant trok tijdens een telefonisch sollicitatiegesprek de wc door.
10. Een vrouwelijke sollicitant pakte tijdens het gesprek een borstel uit haar tas en begon haar haar te borstelen.
2. Sollicitant zei tegen de interviewer dat hij niet lang bij het bedrijf kon blijven, omdat hij waarschijnlijk binnen afzienbare tijd een erfenis van zijn oom zou krijgen - die oom 'zag er niet zo goed uit' de laatste tijd.
3. Sollicitant vroeg de interviewer na het sollicitatiegesprek om een lift naar huis.
4. Sollicitant rook aan zijn oksels op weg naar de ruimte waar het sollicitatiegesprek zou plaatsvinden (in aanwezigheid van de interviewer).
5. Sollicitant kon geen voorbeeld van haar schrijfstijl overhandigen, omdat al haar teksten in opdracht van de CIA waren geschreven en om die reden 'vertrouwelijk' waren.
6. Sollicitant gaf toe dat hij bij zijn vorige werk was ontslagen omdat hij de baas had geslagen.
7. Toen een sollicitant werd gevraagd of hij voorafgaand aan het gepsprek iets wilde eten, antwoordde hij dat hij geen viezigheid in zijn maag wilde, omdat hij later zou gaan drinken met vrienden (de man heeft kennelijk nooit gehoord van een bodem leggen, red.).
8. Een kandidaat die naar een financiële functie solliciteerde zei tegen de interviewer dat ze van mensen hield, niet van cijfers.
9. Een sollicitant trok tijdens een telefonisch sollicitatiegesprek de wc door.
10. Een vrouwelijke sollicitant pakte tijdens het gesprek een borstel uit haar tas en begon haar haar te borstelen.
woensdag 13 januari 2010
Top 10 goede voornemens 2010
1 Die ene opleiding gaan volgen. Vorig jaar te druk geweest. De crisis zorgde ervoor dat ze me niet konden missen…
2. Inzetten voor een goed doel. Was tot voor kort nog een veelgehoord voornemen. Staat ook uitstekend op je CV. In tijden van crisis komt eigenbelang echter vanzelf weer voorop te staan. Laat je niet weerhouden, juist nu scoor je met dit voornemen…
3. Die aardige nieuwe collega helpen. Iedereen kent wel het gevoel. Bij een bedrijf binnenkomen en je na een week buitengewoon eenzaam voelen.. Ben jij die collega?
4. Dat oude contact weer eens opbellen. De huidige carrièregerichte werknemer kan niet zonder een netwerk.
5. De auto eens wat vaker laten staan. Is goed voor het milieu en de olieprijs hielp ook een handje.
6. Een coach zoeken. Iedereen heeft zo langzamerhand een coach (gehad).
7. Stoppen met roken. Is eigenlijk passé. Het moment om te stoppen, geholpen door het rookverbod in de horeca, ligt alweer geruime tijd achter ons. Ach, eigenlijk is het nooit te laat om te stoppen. Gewoon doen!
8. Mijn baas eindelijk eens de waarheid zeggen. Is er het afgelopen jaar al weer niet van gekomen. Tja die promotie hè. In 2010 wordt het er ook niet gemakkelijker op..
9. Een andere baan zoeken. De kerstperiode nodigt uit tot reflectie en overpeinzing van het afgelopen jaar. Personeelzaken ziet elk jaar weer met angst en beven de eerste week van januari tegemoet. Dit jaar niet, de crisis leidt ertoe dat mensen blijven zitten waar ze zitten. Ga tegen de stroom in, zeg op en zoek die nieuwe uitdagende baan, juist nu liggen er kansen.
10. Balans tussen privé en werk. Meer tijd voor je partner, kinderen hobby’s etc. Maar ja, toch weer niet van gekomen. Onmisbaar op de zaak, die belangrijke klant, die niet te missen offerte. Niemand wordt hier blij van, zet privé nu eens echt op nummer 1. Je partner zal 2010 dan een gedenkwaardig jaar vinden.
2. Inzetten voor een goed doel. Was tot voor kort nog een veelgehoord voornemen. Staat ook uitstekend op je CV. In tijden van crisis komt eigenbelang echter vanzelf weer voorop te staan. Laat je niet weerhouden, juist nu scoor je met dit voornemen…
3. Die aardige nieuwe collega helpen. Iedereen kent wel het gevoel. Bij een bedrijf binnenkomen en je na een week buitengewoon eenzaam voelen.. Ben jij die collega?
4. Dat oude contact weer eens opbellen. De huidige carrièregerichte werknemer kan niet zonder een netwerk.
5. De auto eens wat vaker laten staan. Is goed voor het milieu en de olieprijs hielp ook een handje.
6. Een coach zoeken. Iedereen heeft zo langzamerhand een coach (gehad).
7. Stoppen met roken. Is eigenlijk passé. Het moment om te stoppen, geholpen door het rookverbod in de horeca, ligt alweer geruime tijd achter ons. Ach, eigenlijk is het nooit te laat om te stoppen. Gewoon doen!
8. Mijn baas eindelijk eens de waarheid zeggen. Is er het afgelopen jaar al weer niet van gekomen. Tja die promotie hè. In 2010 wordt het er ook niet gemakkelijker op..
9. Een andere baan zoeken. De kerstperiode nodigt uit tot reflectie en overpeinzing van het afgelopen jaar. Personeelzaken ziet elk jaar weer met angst en beven de eerste week van januari tegemoet. Dit jaar niet, de crisis leidt ertoe dat mensen blijven zitten waar ze zitten. Ga tegen de stroom in, zeg op en zoek die nieuwe uitdagende baan, juist nu liggen er kansen.
10. Balans tussen privé en werk. Meer tijd voor je partner, kinderen hobby’s etc. Maar ja, toch weer niet van gekomen. Onmisbaar op de zaak, die belangrijke klant, die niet te missen offerte. Niemand wordt hier blij van, zet privé nu eens echt op nummer 1. Je partner zal 2010 dan een gedenkwaardig jaar vinden.
Fout of juist goed....
DUPONT (ergens in het land) 1999.
Na 10 jaar geen personeel aangenomen te hebben was ik de eerste die na een korte proeftijd vast werd aangenomen bijn DuPont de Nemours, ik werkte er toen slechts twee jaar.
Vervolgens gedurende het jaar daarop werd ik kwaliteits-operator omdat ik secuur adequaat en oplettend was.
Ik werd binnen no-time getorpedeeerd tot controlleur van mijn collega’s en ik stond als een muur achter de visie van de directie alwaar ik vele gesprekken mee had.
De directe werkvloer dacht daar echter anders over en zag mij als een spion.
Na tientallen doodsbedreigingen vanuit de werkvloer ben ik daar opgestapt en zie het nu als mijn grootste blunder!
Ik had dus gewoon mijn mond moeten houden en vooral géén ambities moeten hebben, dan had ik er nu nog gewerkt......MAAR:
Persoonlijkheid en betrokkenheid verloochen je niet en net zoals vice versa heb jij het beste voor met je bedrijf waarvoor je werkt.
Luc
Na 10 jaar geen personeel aangenomen te hebben was ik de eerste die na een korte proeftijd vast werd aangenomen bijn DuPont de Nemours, ik werkte er toen slechts twee jaar.
Vervolgens gedurende het jaar daarop werd ik kwaliteits-operator omdat ik secuur adequaat en oplettend was.
Ik werd binnen no-time getorpedeeerd tot controlleur van mijn collega’s en ik stond als een muur achter de visie van de directie alwaar ik vele gesprekken mee had.
De directe werkvloer dacht daar echter anders over en zag mij als een spion.
Na tientallen doodsbedreigingen vanuit de werkvloer ben ik daar opgestapt en zie het nu als mijn grootste blunder!
Ik had dus gewoon mijn mond moeten houden en vooral géén ambities moeten hebben, dan had ik er nu nog gewerkt......MAAR:
Persoonlijkheid en betrokkenheid verloochen je niet en net zoals vice versa heb jij het beste voor met je bedrijf waarvoor je werkt.
Luc
Verhaal van ons Gastblogger > Zo kan het dus wel, zo niet, en zo al helemaal niet!
ZO KAN HET DUS WEL ÉN NIET EN VERVOLGENS AL HELEMAAL NIET!
WEL:
Van de 250 sollicitaties die ik in 2008 deed, kreeg ik niet eens van de helft een reactie terug.......
Toch zijn er uitzonderingen.
Ik had gesolliciteerd naar een functie als conciërge op een school voor Speciaal Onderwijs ergens in Noord-Brabant, 120 km van mijn woonplaats en gaf te kennen dat ik graag wilde verhuizen naar de directe werkomgeving.
Contract: "Na een jaar uitzicht op vast" ......wie kent dat niet?
Notabene de directeur van die school belde mij persoonlijk op met het bericht dat hij me graag in dienst wilde nemen maar gaf mij tevens het advies het niet te doen want hij kon niets garanderen na een jaar en zou dus zonde zijn van mijn verhuiskosten e.d. als er geen vast contract mogelijk zou zijn, ik vond dit heel erg eerlijk en attent van hem en heb hem dit ook duidelijk kenbaar gemaakt waarop hij zei dat dat toch normaal was....Chapeau!
NIET:
Ook in Noord-Brabant bij een school voor Speciaal Onderwijs:
Mooi, dan heb je een gesprek om 14:00 uur en bent bij de laatste 6 van de 600 dus dat biedt perspectief!
'S middags een informatief gesprek gehad en de definitieve sollicitatie gesprekken zouden diezelfde dag vanaf 19:00 uur plaats vinden.
Ik zou daarvoor vóór 17:00 uur gebeld worden of ik daarbij zou horen of niet.
Aangezien ik het zonde vond om weer naar huis te rijden(1,5 uur) en misschien weer terug voor een gesprek, besloot ik in afwachting van hun telefoontje het automuseum daar in de buurt te bezoeken.
17:00 uur......geen bericht en mijn telefoontje werd niet beantwoord.
Uurtje gewacht en nog niets!
Aangezien die school op mijn terugweg naar huis lag, besloot ik om er even aan te gaan om te vragen wat er aan de hand was.
Kom ik daar om 19:00 uur aan en stap het gebouw binnen....."Wie bent u?" kreeg ik te horen.
Ik dus het verhaal uitgelegd en wat schertste mijn verbazing........men was mij vergeten te bellen dat ik niet in de eindronde zat!
Van 12:00 tot 20:30 uur onderweg geweest, 300 km benzinegeld kwijt en een illusie rijker.
HELEMAAL NIET:
Alweer Noord-Brabant:
Hotel Vandervalk zoekt een receptionist.
Ervaring als facilitair medewerker vereist, ervaring binnen het Hotelwezen niet nodig want "u krijgt bij geschiktheid een interne opleiding".
Dat eerste heb ik dus ruimschoots en dat tweede dus niet.
Een zeer goed gesprek gehad en ik wist 99,9% zeker dat ze mij aan zouden nemen want de assistent personeelsmanager was net zo enthousiast als ik.
Twee dagen later een brief........."Wij zetten de sollicitatieprocedure niet verder met u door omdat u geen ervaring heeft binnen de hotel-branche".........................................(!!!!!!!!!!!)
Luc
WEL:
Van de 250 sollicitaties die ik in 2008 deed, kreeg ik niet eens van de helft een reactie terug.......
Toch zijn er uitzonderingen.
Ik had gesolliciteerd naar een functie als conciërge op een school voor Speciaal Onderwijs ergens in Noord-Brabant, 120 km van mijn woonplaats en gaf te kennen dat ik graag wilde verhuizen naar de directe werkomgeving.
Contract: "Na een jaar uitzicht op vast" ......wie kent dat niet?
Notabene de directeur van die school belde mij persoonlijk op met het bericht dat hij me graag in dienst wilde nemen maar gaf mij tevens het advies het niet te doen want hij kon niets garanderen na een jaar en zou dus zonde zijn van mijn verhuiskosten e.d. als er geen vast contract mogelijk zou zijn, ik vond dit heel erg eerlijk en attent van hem en heb hem dit ook duidelijk kenbaar gemaakt waarop hij zei dat dat toch normaal was....Chapeau!
NIET:
Ook in Noord-Brabant bij een school voor Speciaal Onderwijs:
Mooi, dan heb je een gesprek om 14:00 uur en bent bij de laatste 6 van de 600 dus dat biedt perspectief!
'S middags een informatief gesprek gehad en de definitieve sollicitatie gesprekken zouden diezelfde dag vanaf 19:00 uur plaats vinden.
Ik zou daarvoor vóór 17:00 uur gebeld worden of ik daarbij zou horen of niet.
Aangezien ik het zonde vond om weer naar huis te rijden(1,5 uur) en misschien weer terug voor een gesprek, besloot ik in afwachting van hun telefoontje het automuseum daar in de buurt te bezoeken.
17:00 uur......geen bericht en mijn telefoontje werd niet beantwoord.
Uurtje gewacht en nog niets!
Aangezien die school op mijn terugweg naar huis lag, besloot ik om er even aan te gaan om te vragen wat er aan de hand was.
Kom ik daar om 19:00 uur aan en stap het gebouw binnen....."Wie bent u?" kreeg ik te horen.
Ik dus het verhaal uitgelegd en wat schertste mijn verbazing........men was mij vergeten te bellen dat ik niet in de eindronde zat!
Van 12:00 tot 20:30 uur onderweg geweest, 300 km benzinegeld kwijt en een illusie rijker.
HELEMAAL NIET:
Alweer Noord-Brabant:
Hotel Vandervalk zoekt een receptionist.
Ervaring als facilitair medewerker vereist, ervaring binnen het Hotelwezen niet nodig want "u krijgt bij geschiktheid een interne opleiding".
Dat eerste heb ik dus ruimschoots en dat tweede dus niet.
Een zeer goed gesprek gehad en ik wist 99,9% zeker dat ze mij aan zouden nemen want de assistent personeelsmanager was net zo enthousiast als ik.
Twee dagen later een brief........."Wij zetten de sollicitatieprocedure niet verder met u door omdat u geen ervaring heeft binnen de hotel-branche".........................................(!!!!!!!!!!!)
Luc
maandag 11 januari 2010
Verhaal van onze gastblogger > Uit onverwachte hoek
Uit onverwachte hoek
Na mijn ontslag uit mijn proef plaatsing moest er een gesprek volgen bij het CWI in Alkmaar. Als verse werkloze, maakte ik onmiddellijk een afspraak. Een week nadat ik thuis was komen te zitten, evalueerden mijn werkcoach en ik de voorbije periode van twee werkzame maanden.
Terwijl ik wachtte, bekeek ik de vacatures op het ‘rek’. Er zaten er drie tussen die mij wel wat leken of waar mijn opleidingen en ervaringen in pasten. Twee vielen er al af, want die werkgevers waren inmiddels al in hun vacature voorzien. (Haal ze dan ook van dat rek af!) De overgeblevene bleek al ‘on hold’ te staan toen ik erop reageerde.
Niet getreurd.
Randstad Uitzendbureau is gevestigd in een belendend perceel van het CWI. Ik stapte naar binnen.
“Wat kan ik voor u doen?” Ik ben niet zo bijdehand om dan te zeggen: wat denk je zelf?, maar ik nam plaats en deed mijn wensen uit de doeken. Zoek een baan, administratief, vanaf 20 uur wordt het interessant, omgeving Alkmaar, beschik alleen over een fiets. Woon niet al te dicht bij een NS-station. Bla, bla, bla. CV overhandigd.
Als reactie kreeg ik dat ik niet ingeschreven zou kunnen worden als er geen werkaanbod was.
“Maar,” zei de mevrouw, “mijn specialiteit is verzekeringspersoneel, collega administratief-secretarieel is afwezig. Ik laat je vanmiddag terugbellen door haar.”
Inderdaad, ik werd terug gebeld en kreeg nogmaals het verhaal te horen dat ik ’s ochtends al had gehoord.
Ik liet het niet bij Randstad. In Alkmaar zit een conglomeratie van uitzendbureaus. Ik liep binnen bij Unique. Daar was één intercedente aanwezig, die druk bezig was een kandidaat een Engelse test af te nemen. Ze duwde me een visitekaartje in de hand. “Sorry…Druk…Alleen… Stuur c.v. op…”
Naast Unique zit Content. “Goedemorgen, ik zoek werk.”
Daar werd ik wel ingeschreven. “Heeft u een id bij u?” Ik legde mijn paspoort op tafel. Ik was goed voorbereid van huis gegaan. “Heeft u een c.v. bij u?” Ik overhandigde een print. Na de inschrijving moest ik een mentality match doen. Ik val in de categorie ‘Opwaarts mobiel/Kosmopoliet’. Heb ik altijd willen weten.
Een vacature was er niet.
Ik moest een domper verbijten, maar dat deed ik moedig.
Thuis belde ik mijn uitgever (ik schrijf romans en heb al twintig jaar dezelfde uitgever). Hij wist dat ik opnieuw werkeloos was geworden en hij had al eerder in mij iemand gevonden die scripts kon corrigeren. Het toeval wil dat ik - in de baan die ik tien heerlijke jaren heb gehad en waaruit ik in maart 2009 door de recessie ben ontslagen - correctrice ben geweest.
“Zeg, lieve vriend, heb je misschien nog scripts die ik kan corrigeren?”
“Ja,” klonk het ondubbelzinnig aan de andere kant van de lijn, “er gaat er vanmiddag eentje op de post. Heb je morgen in huis.”
Nou ja.
Ik ga op pad om werk te zoeken en na één belletje komt het bij mij in huis. Een beetje dan toch.
Afra Beemsterboer
Na mijn ontslag uit mijn proef plaatsing moest er een gesprek volgen bij het CWI in Alkmaar. Als verse werkloze, maakte ik onmiddellijk een afspraak. Een week nadat ik thuis was komen te zitten, evalueerden mijn werkcoach en ik de voorbije periode van twee werkzame maanden.
Terwijl ik wachtte, bekeek ik de vacatures op het ‘rek’. Er zaten er drie tussen die mij wel wat leken of waar mijn opleidingen en ervaringen in pasten. Twee vielen er al af, want die werkgevers waren inmiddels al in hun vacature voorzien. (Haal ze dan ook van dat rek af!) De overgeblevene bleek al ‘on hold’ te staan toen ik erop reageerde.
Niet getreurd.
Randstad Uitzendbureau is gevestigd in een belendend perceel van het CWI. Ik stapte naar binnen.
“Wat kan ik voor u doen?” Ik ben niet zo bijdehand om dan te zeggen: wat denk je zelf?, maar ik nam plaats en deed mijn wensen uit de doeken. Zoek een baan, administratief, vanaf 20 uur wordt het interessant, omgeving Alkmaar, beschik alleen over een fiets. Woon niet al te dicht bij een NS-station. Bla, bla, bla. CV overhandigd.
Als reactie kreeg ik dat ik niet ingeschreven zou kunnen worden als er geen werkaanbod was.
“Maar,” zei de mevrouw, “mijn specialiteit is verzekeringspersoneel, collega administratief-secretarieel is afwezig. Ik laat je vanmiddag terugbellen door haar.”
Inderdaad, ik werd terug gebeld en kreeg nogmaals het verhaal te horen dat ik ’s ochtends al had gehoord.
Ik liet het niet bij Randstad. In Alkmaar zit een conglomeratie van uitzendbureaus. Ik liep binnen bij Unique. Daar was één intercedente aanwezig, die druk bezig was een kandidaat een Engelse test af te nemen. Ze duwde me een visitekaartje in de hand. “Sorry…Druk…Alleen… Stuur c.v. op…”
Naast Unique zit Content. “Goedemorgen, ik zoek werk.”
Daar werd ik wel ingeschreven. “Heeft u een id bij u?” Ik legde mijn paspoort op tafel. Ik was goed voorbereid van huis gegaan. “Heeft u een c.v. bij u?” Ik overhandigde een print. Na de inschrijving moest ik een mentality match doen. Ik val in de categorie ‘Opwaarts mobiel/Kosmopoliet’. Heb ik altijd willen weten.
Een vacature was er niet.
Ik moest een domper verbijten, maar dat deed ik moedig.
Thuis belde ik mijn uitgever (ik schrijf romans en heb al twintig jaar dezelfde uitgever). Hij wist dat ik opnieuw werkeloos was geworden en hij had al eerder in mij iemand gevonden die scripts kon corrigeren. Het toeval wil dat ik - in de baan die ik tien heerlijke jaren heb gehad en waaruit ik in maart 2009 door de recessie ben ontslagen - correctrice ben geweest.
“Zeg, lieve vriend, heb je misschien nog scripts die ik kan corrigeren?”
“Ja,” klonk het ondubbelzinnig aan de andere kant van de lijn, “er gaat er vanmiddag eentje op de post. Heb je morgen in huis.”
Nou ja.
Ik ga op pad om werk te zoeken en na één belletje komt het bij mij in huis. Een beetje dan toch.
Afra Beemsterboer
donderdag 7 januari 2010
Verhaal van onze gastblogger , " weer terug bij af"
Weer terug bij af
Op dinsdag 1 december jl. had ik mijn Slecht Nieuws-gesprek. Ik werkte twintig uur in de week, als administratief medewerkster, bij een bedrijf dat op kantoor uit niet meer mensen bestond dan één echtpaar. Op die bewuste dag had ik er twee maanden gewerkt.
Na ampele overweging hadden man en vrouw besloten dat ze toch niet met mij verder wilden.
Ze zeiden dat ze bij het sollicitatiegesprek een zelfverzekerde vrouw hadden zien binnenkomen, maar gaandeweg was er toch teveel onzekerheid voor in de plaats gekomen.
Dat, en het feit dat mijn cijfermatig c.q. rekenkundig talent niet was wat zij graag hadden willen zien.
Tja…
Ik ben een talenmens, dat klopt. Maar ik ben zeker niet allergisch voor cijfers. Oh nee. Ze zullen een punt hebben gehad. Ik ben niet in discussie gegaan, hoewel ik het niet op alle gronden met ze eens was. Argumenteren gaf niet meer. Het besluit was genomen. In de verstandhouding die aldus ontstond, was het werken daar niet wenselijk meer.
Ik kon goed met ze opschieten, het werk was leuk. Daar lag het niet aan.
Er is ook over nagedacht, met consideratie voor mij. De proeftijd liep eind december af, maar zolang hebben ze me niet in het ongewisse gelaten. Het ging weliswaar nogal halsoverkop, op die ochtend, maar ik ben keurig behandeld.
Vanwege de afstand tussen mijn adres en het bedrijf, hadden de baas en bazin mij een scooter ter beschikking gesteld. Die bleef bij hen achter. Ik werd thuis gebracht en heb met drie klapzoenen afscheid genomen van de baas, die maar zo kort mijn baas was.
Dat maakt 2009 voor mij wel een bijzonder jaar. Ik heb twee keer ontslag gekregen binnen één jaar.
In maart 2009 ben ik ontslagen uit een baan die ik tien en een half jaar had gehad. Oorzaak: recessie. Op de dag dat ik eruit vloog, gingen er nog zeven mensen met mij. Het kostte me een nacht slaap en een dag kopschudden, voordat ik begreep wat er met mij gebeurd was.
Ik liet de moed niet zakken. Heb de websites van de uitzendbureaus die mij van belang leken in ‘Favorieten’ gezet en mijn ouders bewaarden de zaterdagkrant met de vacatures. In de loop van de zomer heb ik me bij verschillende uitzendbureaus ingeschreven. Het duurde lang voordat ik een keer op sollicitatiegesprek kon komen.
Het sollicitatiegesprek waarin ik zo zelfverzekerd overkwam, was mijn vijfde. Toen ik het telefoontje kreeg, waarin werd gezegd dat ik was aangenomen, gooide ik al mijn bedenkingen overboord en accepteerde van harte de voorstellen die ze deden.
Wat kon mij het schelen, dat het een proefplaatsing was. Ik had een baan, die proeftijd kwam ik wel door. De buit was binnen.
Ik heb er twee maanden gewerkt. Twee maanden heeft mijn intuïtie me ingefluisterd dat ik er niet op mijn plek was, maar ik luisterde niet. Het stemmetje dat zei: Je aardt hier niet, heb ik genegeerd.
Het kwam toch aan de oppervlakte. In de vorm van het Slecht Nieuws-gesprek.
De intuïtie heeft altijd gelijk, hoe hard je het ook wegdrukt. Volgende keer zal ik luisteren.
Verhaal geschreven door : Afra Beemsterboer
Op dinsdag 1 december jl. had ik mijn Slecht Nieuws-gesprek. Ik werkte twintig uur in de week, als administratief medewerkster, bij een bedrijf dat op kantoor uit niet meer mensen bestond dan één echtpaar. Op die bewuste dag had ik er twee maanden gewerkt.
Na ampele overweging hadden man en vrouw besloten dat ze toch niet met mij verder wilden.
Ze zeiden dat ze bij het sollicitatiegesprek een zelfverzekerde vrouw hadden zien binnenkomen, maar gaandeweg was er toch teveel onzekerheid voor in de plaats gekomen.
Dat, en het feit dat mijn cijfermatig c.q. rekenkundig talent niet was wat zij graag hadden willen zien.
Tja…
Ik ben een talenmens, dat klopt. Maar ik ben zeker niet allergisch voor cijfers. Oh nee. Ze zullen een punt hebben gehad. Ik ben niet in discussie gegaan, hoewel ik het niet op alle gronden met ze eens was. Argumenteren gaf niet meer. Het besluit was genomen. In de verstandhouding die aldus ontstond, was het werken daar niet wenselijk meer.
Ik kon goed met ze opschieten, het werk was leuk. Daar lag het niet aan.
Er is ook over nagedacht, met consideratie voor mij. De proeftijd liep eind december af, maar zolang hebben ze me niet in het ongewisse gelaten. Het ging weliswaar nogal halsoverkop, op die ochtend, maar ik ben keurig behandeld.
Vanwege de afstand tussen mijn adres en het bedrijf, hadden de baas en bazin mij een scooter ter beschikking gesteld. Die bleef bij hen achter. Ik werd thuis gebracht en heb met drie klapzoenen afscheid genomen van de baas, die maar zo kort mijn baas was.
Dat maakt 2009 voor mij wel een bijzonder jaar. Ik heb twee keer ontslag gekregen binnen één jaar.
In maart 2009 ben ik ontslagen uit een baan die ik tien en een half jaar had gehad. Oorzaak: recessie. Op de dag dat ik eruit vloog, gingen er nog zeven mensen met mij. Het kostte me een nacht slaap en een dag kopschudden, voordat ik begreep wat er met mij gebeurd was.
Ik liet de moed niet zakken. Heb de websites van de uitzendbureaus die mij van belang leken in ‘Favorieten’ gezet en mijn ouders bewaarden de zaterdagkrant met de vacatures. In de loop van de zomer heb ik me bij verschillende uitzendbureaus ingeschreven. Het duurde lang voordat ik een keer op sollicitatiegesprek kon komen.
Het sollicitatiegesprek waarin ik zo zelfverzekerd overkwam, was mijn vijfde. Toen ik het telefoontje kreeg, waarin werd gezegd dat ik was aangenomen, gooide ik al mijn bedenkingen overboord en accepteerde van harte de voorstellen die ze deden.
Wat kon mij het schelen, dat het een proefplaatsing was. Ik had een baan, die proeftijd kwam ik wel door. De buit was binnen.
Ik heb er twee maanden gewerkt. Twee maanden heeft mijn intuïtie me ingefluisterd dat ik er niet op mijn plek was, maar ik luisterde niet. Het stemmetje dat zei: Je aardt hier niet, heb ik genegeerd.
Het kwam toch aan de oppervlakte. In de vorm van het Slecht Nieuws-gesprek.
De intuïtie heeft altijd gelijk, hoe hard je het ook wegdrukt. Volgende keer zal ik luisteren.
Verhaal geschreven door : Afra Beemsterboer
woensdag 6 januari 2010
Top 10 Goede voornemens voor 2010
Het nieuwe jaar is al weer even begonnen maar hoe gaat het er voor jou uit zien? Al goede voornemens gemaakt? Hier volgt de top 10 van goede voornemens voor 2010:
1. Afvallen en meer bewegen
2. Spaarzamer met geld omgaan
3. Schulden afbetalen
4. Meer tijd besteden aan familie en vrienden
5. Een partner vinden
6. Stoppen met roken
7. Beter werk vinden
8. Iets nieuws leren
9. Vrijwilligerswerk doen en vaker anderen helpen
10. Beter met mijn tijd leren omgaan
Andere goede voornemens die in de top 10 thuis horen? Mail het naar info@banenmatch.nl!
1. Afvallen en meer bewegen
2. Spaarzamer met geld omgaan
3. Schulden afbetalen
4. Meer tijd besteden aan familie en vrienden
5. Een partner vinden
6. Stoppen met roken
7. Beter werk vinden
8. Iets nieuws leren
9. Vrijwilligerswerk doen en vaker anderen helpen
10. Beter met mijn tijd leren omgaan
Andere goede voornemens die in de top 10 thuis horen? Mail het naar info@banenmatch.nl!
Abonneren op:
Posts (Atom)