vrijdag 25 mei 2012

Sollicitatieverhaal week 21

Omstandigheden dwingen mij om een nieuwe baan te zoeken. Lekker is dat, in deze tijd. Ik ben niet de enige zullen we gemakshalve stellen. Maar, hoe groter de strijd, des te groter de overwinning toch?
sollicitatie

Ik heb een handicap.
Jawel, mijn leeftijd. Wie wil er een hoogbejaarde Man in dienst? Ik ben al 50 jaar … psst niet doorvertellen!
Positief benaderen is mijn motto!

Geachte mevrouw, heer,
Hallo, ik ben Arno en ik wil uw bedrijf komen versterken!

Ik ben 50 jaar, in de bloei van mijn leven. Ik heb geen negen tot vijf mentaliteit, het liefst begin ik vroeger zodat ik dan ook weer eerder weg kan, ik heb ook nog een privéleven weet u! Ik heb een opgeruimd karakter. U kunt met mij alle kanten op, behalve de verkeerde.
Jawel, en zijn grenzen en die geef ik graag aan maar ik ben behoorlijk flexibel.
Mijn werkervaring? You name it, i ‘ve done it! .Technisch kan ik ook nog wel wat moet ik zeggen of vertellen. Indien gewenst ben ik uiteraard bereid een studie of opleiding te doen en u te verblijden met een ‘diploma’ waar tegenwoordig de hele bedrijfswereld zo enorm op geilt. Een koffer met diploma’s hebben maar het verschil niet weten tussen een printer en een kopieermachine. Never mind! 
Naar aanleiding van uw vacature reageer ik met een meer dan groot enthousiasme.
Zonder mijzelf direct op de borst te slaan durf ik bij deze te stellen dat ondergetekende de ideale kandidaat is ter opvulling van de ontstane vacature.
Zie ik u al verheugd knikken? Bespeur ik al iets van die moet ik hebben?
Mooi want beste Meneer of Mevr. het is geheel wederzijds.
Natuurlijk moeten we het nog wel hebben over de invulling van de taken en uw wensenpakket.
Maar gelet op het bedrijfsprofiel en mijn instelling komen we daar best wel uit.
Ik zeg u Meneer of Mevr., het is een' match made in heaven
Ja u ziet ik spreek ook nog een woordje over de grens.
De reden dat ik solliciteer op deze functie is feitelijk eenvoudig.
Toen ik uw advertentie las was er een woord dat direct op mijn netvlies bleef branden. Namelijk Beveiliger burgerluchtvaartburgerluchtvaart
Ik wist het zeker dit is mijn baan hier wil ik werken. Nu zie ik u denken wat een ongewone sollicitatie brief ja ik sta er zelf ook versteld van.
Maar na al meer als 400 sollicitatie brieven en met telkens het zelfde antwoord zo van…….
U hoort nog van ons…
Ondertussen krijg ik op nette sollicitatiebrieven een standaard afschrijvingsantwoord:
uw profiel voldoet niet aan de gewenste functie-eisen.. bla bla bla
Er zijn banen bij waar ik met ogen dicht en met mijn handen op mijn rug kan aanschuiven... maar ja, ze kunnen moeilijk zeggen: 'Sorry Meneer u bent te oud u heeft geen diploma,s 
Banen op Nederlandse Vacaturesite en Monsterboard kan ik vergeten. Ik krijg afschrijvingen waar in staat dat ze 250 sollicitaties gehad hebben
Van daar dat ik maar verander van gewoon naar apart mocht u besluiten om niet met mij in zee te gaan of uit te nodigen voor een gesprek wil ik u toch bedanken voor de genomen moeite met het lezen van deze ongewone sollicitatie brief.

Met vriendelijke groeten
A.J.A Arntz
P.S mijn gegevens staan in mijn CV die ik als bijlage mee stuur…..

O en ik ben wel dyslectisch ik vond dat u dat wel even moest weten sorry maar ik kan er mee leven ik hoop u ook.....????

24 opmerkingen:

  1. Oke, en de reactie hierop was....?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 50 jaar en in de bloei van mijn leven. ik ben 61 en moet solliciteren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 59 jaar en ook in de bloei van mijn leven. Door een paar malloten ( Belgische Directie)
      op een "smerige manier" uitgekotst. Twee rechtzaken achter de rug, en glansrijk in het gelijk gesteld, maar toch vond de rechter(lijke macht) dat je als werknemer altijd rekening
      moest houden dat werk eindig is, en je als werknemer met een opgebouwd hoog inkomen (70 uur per week was geen uitzondering), een bepaalde levensstijl had aangemeten die dus eigenlijk
      niet kan. Gevolg baan kwijt, huis verkopen, en de mallemolen van het verplicht solliciteren
      in, met daarbij de wekelijkse standaard afwijzingen (lees beledigingen) van idioten die zich recruiters noemen. Het is een vorm van terreur om oudere werkelozen te bestempelen als
      out laws die er niet meer toe doen. En zo zijn er talloze met vergelijkbare omstandigheden
      en schrijnende situaties . Hopelijk krijgen deze werkgevers na 12 september niet hun zin
      met het nieuwe voorstel over het ontslagrecht, en komen andere politieke partijen op voor de
      deze alsmaar voortschrijdende kwestie over de oudere werkeloze!

      Verwijderen
  3. Ja, inderdaad in de bloei van je leven op je 61 ste ... maar toch MOET je solliciteren anders krijg je geen WW. UWV moet nu zelf gaan snijden, ik hoop dat zij ook MOETEN sollicteren hahahahah

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een beetje kleinzielig leedvermaak. Nu 62, nog twee maanden en dan zijn de 38 maanden van mijn uitkering voorbij. Honderden brieven geschreven en inderdaad altijd zoiets als past niet precies in het profiel of anderen sluiten beter aan.... Maar je zou verwachten dat mensen met dit soort ervaringen anderen niet toewensen, dat ze hetzelfde moeten meemaken. Zeker niet de UWV'ers. Zij zijn uitvoerders en NIET de bedenkers van veel van de onzin waar wij mee te maken krijgen, dat zijn de politici, onze vertegenwoordigers (en vooral die van hun eigen belang).

      Verwijderen
    2. Inderdaad zijn ze bij het UWV de uitvoerders en niet de bedenkers maar ze voeren dan ook niets uit. Bij het eerste gesprek met de werkcoach (na drie maanden) begon ze meteen te roepen dat ik moest solliciteren want anders werd ik gekort op mijn uitkering. Dat riep ze iedere keer bij iedere opmerking die ik maakte. Trouwens, ik mocht haar niet tegenspreken want ze ging niet in discussie. Vervolgens kwam het snotneusje tot de conclusie dat ik een zeer labiel persoon was en dat ik psychiatrische hulp nodig had. En dan de kleutertoon waarop tegen je wordt gesproken. Ik heb een klacht ingediend maar dat mag ik niet meer doen. Anders werd ik iedere week gecontroleerd en op het matje geroepen. Hoe noemen ze dat, chantage? Ik heb heel veel klachten over het UWV, zou er een boek mee kunnen vullen.

      Verwijderen
  4. 55 (vandaag geworden) en still going strong. Ook ik spreek een woordje over de grens en ben niet dyslectisch. Uiteraard ken ik de standaard afwijzingsbrieven die een belediging voor mijn IQ zijn.Geen uitkering dus vrijwilligerswerk en dito vergoeding. Ik wil wel bezig blijven en train jeugd, ik doe acquisitie voor een cooperatie(zorgsector), ik vuld belastingformulieren in en solliciteer op de gewone manier. Ik denk dat ik binnenkort ook overga op de bovenstaande alternatieve manier van solliciteren.Ik vind het leuk dus waarom een werkgever niet? Gevoel voor humor is belangrijk; ook op de werkplek!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wie iemand waarom een werkgever liever alleen maar personeel wil hebben jonger dan 40Jaar?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tja, vrienden, mag ik ook even een duit in het zakje doen? Na een leven lang gewerkt te hebben ben ik deze maand (Schrik niet......) 62 jaar geworden en zonder werk komen te zitten. Vanwege de positieve instelling van de overheid moet je tegenwoordig tot je 64ste levensjaar paraat staan om niet bestaande banen te krijgen. Binnenkort zelfs tot je 67ste. Ik heb al gehoord dat ik mij beter moet presenteren bij mogelijke nieuwe werkgevers. Een cursus solliciteren volgen, mijn CV verbeteren en werkervaring opdoen! Ik bezie met afgrijzen de gegevens in mijn CV. Afgestudeerd in 1970, de vorige eeuw nog wel. Het klinkt alsof ik Fred Flintstone ben en zo word ik ook behandeld. Men vraagt mij of ik nog wel een trapje kan beklimmen, of mijn handen trillen en of ik mij wel lekker voel. Het is de droeve waarheid. De enige cursus die ik echt nodig heb is een verjongings cursus die mij weer 38 jaar laat worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. AL 30 jaar ervaring in de techniek, toen ontslag,weer naar school,als eerste geslaagd, werk in de procestechniek gevonden voor 1 1/2 jaar, en weer in de ww. Na sollicitatie afgewezen omdat ik het laatste jaar niet ervaring heb in de metaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Tis toch verschrikkelijk!
    Ik ben 30 en zelfs ik kom niet aan een baan, laat staan een wat ouder iemand. Belachelijk dat doorwerken tot je 67ste!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik zal dan ook even mijn verhaalthe doen.
    Ik ben 22 jaar en heb 5 jaar lang ergens trouw gewerkt dit was overigens ook mijn eerste baan.
    Ik heb hier altijd mijn uiterste best gedaan en word van de een op de andere dag ontslagen, waarom?
    Ik werd te duur!!

    En dan krijg je het hele gedoe rond je uitkering, solliciteren enz.


    Nou ik ben inmiddels 7 maand, 78 solkicitaties en 400 nutteloze sollicitatiegesprekken verder en overal hoor je... Ja we gaan toch voor iemsnd die meer opleiding/werkervaring heeft of... Het gesprek was heeeel goed gegaan maar we hebben iemand aangenomen die nog enthousiaster is.. Yeah sure.

    Eerlijk zeggen dat ze liever van die 16 jarige huppelkutjes hebben rondlopen doen ze toch niet.


    Dus ik zal mij in het vervolg voorstellen als:


    Haaaaai ik ben Denise, ik ben 22 jaar en wil hier zoooi ontzettend graaag werken.. Dat is gewoon niet te bevatten, zo graag dat ik maar de loon van een 16 jarige wil :) ohja en ik heb elke opkeiding gehad die jullie maar wensen.


    Nou.. Wat denk je? Maandag kan ik beginnen ;)


    Groetjes, Denise.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ook ik ben vanaf mijn school op 19 jarige gaan werken en nooit een centje subsidie of uitkering ontvangen. Nooit ziek of verslapen. Ik heb mij verantwoordelijk opgesteld richting werkgever. Het mocht niet baten. Nu 46 jaar oud kwam de werkgever, als bij een overval, bij mij thuis of ik na al die jaren even wou tekenen. Nu wist hij mijn huis opeens wel te vinden. Die lapzwans die zijn eigen bedrijf zelf verkwanselt heeft schuift nu dus alles af op de keihard werkende werknemer. Nu inmiddels 47 jaar en werk tijdelijk in een bedrijf waar het nooit genoeg is volgens een paar investeerders, de idioten. Ik werk er als een paard voor honderden euro's minder zonder dat arbeidsvoorwaarden in acht worden genomen. Dus geen pauzes. En owee als je even gaat zitten. Klootzakken zijn het. Dit is anno 2012 in de grafische industrie. Ik wil niet meer en kan niet meer. Een boom met een touw lijkt mij een betere uitweg. Nederland is in rap tempo een vreselijk geworden

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik maak ongeveer het zelfde mee als jullie,ik ben 38 jaar en ik heb artrose waardoor ik heel erg beperkt ben,zodra ze weten dat ik dat heb kan ik dat baantje op mijn buik schrijven en elke keer van die goedkope smoesjes...!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Anoniem,

      Kijk eens op www.partnersinbizniz.nl en laat het verhaal op u inwerken. Zélf het heft in handen nemen en niet meer afhankelijk hoeven zijn van een werkgever. Het kan. Ook in uw situatie.
      Als uw interesse gewekt wordt, mail of bel ons dan. In een persoonlijk gesprek leggen we u graag uit welke mogelijkheden wij eventueel voor u hebben.

      Vriendelijke groeten,

      Martin van Duijn
      Partners in Bizniz,
      Zwarteweg 15a,
      2201 AA Noordwijk

      Verwijderen
  12. hoi ik ben een vrouw van 55jaar ook altijd klaar gestaan voor wergevers en 20jaar werkzaam geweest in de catering als ik ergens op solliciteerd ben ik of te oud of de keus is niet op mij gevallen . voor een ww uitkering ben ik maanden bezig geweest maar omdat ik altijd 25uur werkte en de laatste paar maanden 15 of 12 uur werkte omdat er niet meer werk was kreeg ik uiteindelijk een bedrag van de ww van 50euro plus ik hield m,n sollicitatie plicht en wat er verder nog bij kom kijken. Ik heb gezegd steek die 50 euro maar op een plaats waar geen licht komt .daar heb je nou al die jaren voor gewerkt . je wordt in deze maatschappij afgedankt en gestraft voor het werken wat je hebt gedaan.
    en als je weer graag aan het werk wil ben je te oud !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Nou, je wordt hier wel erg moedeloos van als je dit allemaal leest. Ik ben nog maar een maand thuis. 54 jaar. 33 jaar gewerkt in de administratieve sector. Het bedrijf waar ik 3 jaar werkte trok vanwege bedrijfseconomische omstandigheden de stekker eruit per 1 mei. Het bedrijf zou worden overgenomen. De nieuwe bazen draaiden per 1 maart mee, om te kijken hoe alles reilde en zeilde. We hadden al een ontslag vergunning per 1 mei van het uwv. De nieuwe bazen zouden t.z.t.bekijken wie ze een nieuw contract aanboden. Eind april vroeg ik, hoe het nu zat met die nieuwe contracten, want ze hadden nog niets laten weten. Ik was daar adm. medewerkster en toen zei de nieuwe baas "draai de resultaten van de omzet van maart en april maar even uit, dan zullen we eens kijken". Dit had ik dus gedaan. Een half uur later moest ik bij hen op kantoor komen en toen kraag ik te horen, dat ik de enigste was die geen nieuw kontrakt kreeg aangeboden. De cijfers waren dusdanig slecht, dat ze me niet meer konden betalen. Er werd verteld dat ze de twee verkopers hielden en de bedrijfsleidster, Ik leverde niets op en kon vertrekken. Daar had ik me dus al die maanden voor uitgesloofd. Nu na 80 sollicitaties, ben ik nog nergens uitgenodigd, heeft niemand mijn referenties gebeld. Je krijgt dus van die standaard afwijzingen dat je cv niet aansluit bij het profiel van de kandidaat die wordt gezocht. En je doet er niets tegen, al ben je nog zo goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Niet kwaad, boos of teleurgesteld raken, vrienden & gelijkgezinden. Er zijn dingen waar je geen invloed op hebt. Laat je humeur daarmee niet vergallen.

    Tip: Zoek iets dat dicht bij je ligt. Zoek iets waar je blij van kunt worden. Dat zoeken, dáár heb je invloed op.

    Mijn verhaal? 33 jaar een prachtcarrière bij onze nationale telecommer. Reorganisatie -> wegwezen; het zij zo. Solliciteren zoals van me werd verwacht. Bezoeken van Open Coffeeclubs; je ontmoet mensen met ideeën. Daar haal je zelf ook inspiratie vandaan. Daarnaast onderzocht of ik als ZZP-er een zaakje op kon richten. Had ik invloed op, maar niet voldoende dus gestopt.

    Mijn hobby ligt in de muziek en ik ontmoet mensen met een beperking. Ik vond en ben toegelaten tot de opleiding Muziektherapie. 56 Jaar en dan een HBO opleiding. Daar heb ik dus invloed op. Ik mag deze volgen mét behoud van uitkering en verplichting te blijven solliciteren. Maar het perspectief is er naar. Straks mag ik met mijn hobby bezig zijn en daarmee ook proberen mensen uit hun isolement te halen. Dáár heb ik invloed op en maakt me blij.

    Blijf dus nadenken en zoeken; en leg je niet neer bij de situatie dat je misschien niet meer belangrijk bent. Je kúnt wat; ZOEK DAT!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eindelijk iemand die niet bij de pakken neer gaat zitten!

      Natuurlijk, het is niet eerlijk wat er allemaal gebeurt en al wil je het nog zo graag, het ligt niet altijd in jouw handen. Maar daar kan je in blijven hangen of je probeert het een plek te geven en energie te halen uit dingen waar je wel wat vrolijker van wordt. Want wees eerlijk, van alleen maar blijven hangen in deze negativiteit word je nog negatiever en daar word je geen prettiger mens van, vooral niet voor jezelf!

      Verwijderen
  15. Een geweldige zet, zo'n sollicitatiebrief, ben wel benieuwd naar de reactie van de werkgever. Ik herken alles wat hier geschreven wordt, ben zelf 48 jaar en vrouw, nog jong vind ik zelf en heb ook altijd gewerkt, maar wordt nu door de maatschappij uitgespuugd alsof je een besmettelijke ziekte hebt. Tegelijkertijd zit ik midden in een scheiding, op zoek naar woonruimte en naar een mogelijkheid om in mijn eigen onderhoud te voorzien. Zelfs voor uitzendbureaus ben je maar een nummer en zijn ze graag de toekomstige werkgever ter wille, in plaats van dat ze voor jou actief op pad gaan, wat in mijn optiek een normale gang van zaken hoort te zijn. Maar ik geef het niet op, want ik weet dat ik veel te bieden heb dmv mijn doorzettingsvermogen en toewijding, dat moet een keer doorkomen langs die balken voor de hoofden.... ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Bovenstaande is voor mij niet herkenbaar, behalve dat ik veel zulk soort verhalen om mij heen hoor. Ik hoop in augustus 55 jaar te worden. Ben 23 april jl. aan een nieuwe baan begonnen. Vorig jaar heb ik ook een nieuwe baan gevonden per 14 maart en ga zo maar door. De laatste 11 jaar heb ik nergens langer dan 21 maanden gewerkt. Zodra het eventuele vaste contract in zicht komt wordt er gereorganiseerd, bezuinigd of hoe de maatregel ook genoemd wordt. Het komt er op neer dat er een excuus gevonden wordt om je geen vast contract aan te bieden. Maar met het vinden van een baan heb ik tot nu toe geen problemen gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou nou,

      Hier word ik niet vrolijk van.
      Ik werk inmiddels meer dan 45 jaar (alleengaande vrouw). Eerst als verpleegkundige ruim 30 jaar en daarna ruim 15 jaar in het bedrijfsleven. Net 62 loopt in oktober a.s. mijn contrat af.
      Wil nog wel graag iets (kleins dan?).
      Hoop wel dat dit gaat lukken!
      Succes aan allen!

      Verwijderen
  17. Gelukkig mogen we binnenkort door tot ons 67e jaar ...

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik mag hopen dat dit geen serieuze brief is... Want al ben je (soms terecht) gefrustreerd, een totaal onbekende hier gelijk mee opzadelen is nu niet direct een visitekaartje van jezelf afgeven. Werd je niet afgewezen om je leeftijd, dan nu wel om een duidelijk ontzettend gefrustreerde brief waarin je je werkgever nu al niet serieus neemt.

    Succes. Je hebt het nodig.

    BeantwoordenVerwijderen