POSTED ON
De ramen staan open, mijn twee katten snuffelen aan de eerste buitenlucht, de CV staat uit. Voor het eerst. Het is lente! Op deze vrije dag (lees: studiedag) geniet ik van het zonnetje, het beeld van dagjes strand, terrasjes, genieten van het mooie weer met friends&family. Heerlijk. Ik kijk er naar uit.
Toch bekruipt mij het onrustige gevoel waar ik al tijden mee rondloop. Het onrustige gevoel wat hoort bij de zoektocht naar mijn droombaan. Ik hou mijn hoofd boven water, ik zit lekker in mijn vel, ik werk hard en maak ondertussen ook nog mijn dromen waar: Schrijven. Zoveel mogelijk schrijven. Het is het gebrek aan een stukje zekerheid, stabiliteit en regelmaat waar het aan schort. Een basis. De basis staat op losse schroeven en dat maakt me onrustig.
Nu mijn CV voor het eerst uit staat denk ik aan mijn CV in de zin van Curriculum Vitae. Niet de CV die ervoor zorgt dat ik warme voetjes heb in de winter maar mijn CV waar op staat wat ik mijn potentiële werkgever te bieden heb. Een alles behalve onbelangrijk document. De basis van solliciteren.
Hoe vaak ik thuis aan de knop van mijn CV draai, zo vaak heb ik datzelfde ook bij dat documentje op mijn computer gedaan. 1.5 jaar geleden heb ik een outplacement traject opgestart. Ik wilde er alles aan doen om er achter te komen wat ik wil/kan en ik wilde er alles aan doen om een goede sollicitant te zijn. Vele stappen heb ik ondernomen, waaronder het steeds opnieuw aanpassen van mijn CV. Met een goed CV als basis heb je als sollicitant de belangrijkste stap gezet. Uiteindelijk draait het om de inhoud.
Al snel veranderde mijn koude zwart/wit papiertje op chronologische volgorde in iets met een kleurtje. Nadat ik actief werd op social media, kwam er een foto bij. Een aantal maanden verder in het traject voegde ik competenties toe en werd het al iets meer dan een opsomming van al mijn werkzaamheden. Toch zat ik niet warm genoeg met mijn CV. Ik kwam niet uit de verf zoals ik dat wilde en zoals ik ben.
Ik heb het geluk gehad dat mijn outplacement begeleider zichzelf tijdens onze samenwerking ontwikkelde tot “Het CV-meisje” . Onlangs heb ik een CV-sessie gehad waarbij mij een hoop vragen werden gesteld, ik gaf antwoorden waar ik nog steeds van sta te kijken. Het CV-meisje is met mijn antwoorden aan de slag gegaan en heeft daar een CV van gemaakt om trots op te zijn. Met mijn eigen woorden, niets meer en niets minder. Kort en krachtig. Dat ik 9 jaar geleden stage heb gelopen bij kinderdagverblijf de Olifant, wie zit daar nu op te wachten? Precies. Weg ermee.
Mijn nieuwe CV is gericht op mijn arbeidsheden. Het geeft weer waar ik in mijn arbeidstoekomst naar toe wil. Ik heb de inhoud in een bijpassend jasje gestoken. Zowel qua inhoud als qua lay-out heb ik een stevige basis om mijn zoektocht mee voort te zetten, het geeft exact weer wie ik ben en wat ik in huis heb. De komende weken ga ik mijn nieuwe CV onder de aandacht brengen. Ik ben erg benieuwd naar de reacties! Hopelijk zit ik er over een tijdje lekker warmpjes en gerust bij als ik van mijn rosé’tje op het terras aan het genieten ben..
Tip! Breng eens een bezoekje aan het cv winkeltje: https://www.facebook.com/hetcvmeisje
Tip 2: Ben je niet in de gelegenheid om een bureau in te schakelen? Vraag iemand in je omgeving om samen met jou je CV te maken. Ik deed mezelf veel tekort en velen met mij! Een ander ziet kwaliteiten in jou, die jij zelf misschien wel zwaar onderschat of als “gewoon” ervaart.
Met dank aan Marloues bron: http://www.marloesnuijten.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten