Sollicitatieverhaal van de dag

De discriminatie van 35+ werknemers. Zodra je maar in de buurt van de 40
of 50 NEIGT wordt het gewoon een probleem. Men gaat ervan uit dat je de
hoofdprijs vraagt in termen van salaris. Er wordt niet gedacht aan
onderhandeling.

Het meest ondoordachte en afgezaagde antwoord dat je krijgt op je
sollicitaties, niet genoeg ervaring (!!) voor de functie, daar sta je dan
met je 23 jaar aan werkverleden waarin de functies veel minder afgebakend
waren dan tegewoordig. En toch een heel duidelijk CV. Bovendien reageer je
op matchende vacatures.

Onbeschofte antwoorden van de zogenaamde recruiters die je vragen vooral
te reageren op functies en je vervolgens naar aanleiding van je reactie
even melden dat je CV totaal NIET matcht met de functie (alsof je CV
nergens op slaat en je out of the blue hebt gereageerd). M.a.w. 'hoe durf
je te reageren, jij dom wezen'.

De vragen die je krijgt tijdens een introducerend (!) gesprek, zoals dat
tegenwoordig heet. 'En wie is (.....)?'. Alsof men het tegen een snotneus
heeft in een talentshow. Terwijl jij serieus je gesprek in gaat en je
gesprekspartners toch ook op dat niveau (in)schat.

Of je vraagt naar de inhoud van de functie, waarbij je aangeeft dat je
wilt weten wat er van je wordt verwacht omdat bij de een de commerciele
binnendienst functie of de functie van office manager een heel andere
betekenis heeft dan bij de ander en se omschrijvingen in vacatures
redelijk standaard zijn. Logisch dan toch dat je dat even wilt weten? Maar
nee, daar kunnen ze bij een introducerend gesprek niet op in gaan. Kortom,
ze willen van jou als persoon en priveleven alles weten, maar over je
eventuele werkzaamheden in kwestie, of over hoe jouw rol daar wordt gezien
blijven we het liefst uiterst vaag.

Of de zogenaamde 'schijn' vacatures. Ze worden voor de 'vorm' geplaatst
omdat men verplicht is met een vacature naar buiten te treden terwijl men
voor de functie in kwestie allang een kennisje op het oog heeft. Vaak zie
je dit bij verenigingen, stichtingen, etc.

Of het uiterst vervelende gedrag van uitzendbureaus om begin twintigers in
een functie van recruiter te plaatsen. Daar zit je dan tegenover een vers
afgestudeerde die een zwaar ervaren veertiger gaat beoordelen en moet gaan
plaatsen. En dat alles omdat de uitzendbranche de personele kosten wil
drukken. Je hebt vol enthousiasme, als eerste op een vers geplaatste
vacature gereageerd. De volgende dag word je gebeld door een uitzendbureau
dat er kennelijk weer tussen zit. Er wordt gemeld dat je CV naadloos
matcht en of je langs wilt komen voor een afspraak bij een collega. Dat
doe je dan, je komt bent keurig op tijd. Desbetreffende collega weet in
eerste instantie van niets, je moet vervolgens 3 kwartier wachten. Ben je
aan de beurt, dan kan het mailtje niet gevonden worden (dus niet
voorbereid), moet je je weer helemaal gaan inschrijven (die moeite hadden
ze je kunnen besparen door dat direct te vragen voor je naar de vestiging
kwam). Daarna doe je nogmaals je hele verhaal en krijg je te horen dat ze
het zullen gaan proberen (zucht). Al met al ben je dan 3 uur later thuis,
terwijl je voor het hele gesprek aan een half uur genoeg zou hebben.
Twee dagen later krijg je een telefoontje want er is in/door het CRM
systeem verwarring ontstaan met een andere persoon met dezelfde naam op
een andere vestiging(?). Je vraagt of ze desondanks wel hebben bemiddeld,
ze vertellen je van wel (maar je vermoedt natuurlijk van niet). De dag
erop krijg je een voicemail dat je niet wordt uitgenodigd want 'er waren
heel veel reacties (ik was een van de eersten!!) en ze hadden meer
ervaring 'als JOU'. Kijk! Daar zakt de broek dan wel van af he!
Als ervaren werknemer heb ik dan al een heel aantal suggesties hoe en
waarom het op zo'n uitzendbureau ook heel anders kan!

Deze mensen zijn in de regel ook niet opgewassen tegen personen die nogal
agressief een uitzendbureau binnenkomen en zich de hele intake ook zo
blijven gedragen. Dit is niet acceptabel. Er zitten mensen te wachten op
hun intake die zich dan opeens ook niet meer zo prettig voelen maar er is
geen overhead en niemand aanwezig die ingrijpt.

Dit is maar een greep maar ik zou zo heel graag eens zien dat dit nu eens
serieus werd aangepakt om iedereen een gelijke kans op de arbeidsmarkt te
bieden en het kaf van het koren te scheiden. Naar mijn idee is de
arbeidsmarkt goed verziekt en de kansen en middelen idem dito. Daar heeft
het (gedoog)kabinet ook een rol die ze zou MOETEN spelen en NIET alleen
maar door te zeggen, iedereen moet aan het werk (en dan alleen maar met
bezuinigings (=dwang)maatregelen komen, hoe makkelijk en kort door de
bocht). Dan moet dat werk er namelijk wel zijn en passend. De realiteit is
namelijk dat je niet iedereen maar overal kunt plaatsen, daar zitten ook
kostenplaatjes aan vast!! Het zou eens heel goed zijn als
recruiters/uitzendbureaus/vakbonden/uitkeringsinstanties/werkgevers eens
om tafel gingen zitten en de overheid hier eens heel duidelijk op gaat
wijzen.
De mensen die solliciteren pakken dit in de regel namelijk ook heel
serieus aan, die willen graag werken!


Even over mij:
Ik heb in het jaar dat ik werkloos ben (buiten mijn schuld, het bedrijf
waarvoor ik werkte moest wegens mismanagement een beslissing maken en
heeft de verkeerde beslissing gemaakt. Mijn rendabele afdeling opgeheven
en ons team ontslagen. De interim heeft deze beslissing terug moeten
draaien maar helaas te laat voor ons. Er is nu op andere afdelingen
gereorganiseerd)
voor 2 maanden een job gehad maar deze bleek inhoudelijk heel anders dan
de functie waarop ik gesolliciteerd had. Bovendien was er zo weinig werk,
dat ik me al snel zat te vervelen.

Kortom:
Ik heb dus besloten voor mezelf te gaan beginnen en daarnaast parttime te
gaan werken.