Sollicitatieverhaal van de dag

Beste lezer(s),

ik ben 59 jaar en nog steeds in de bloei van mijn leven. Door een paar malloten ( Belgische Directie)
op een "smerige manier" uitgekotst. Twee rechtzaken achter de rug, en glansrijk in het gelijk gesteld, maar toch vond de rechter(lijke macht) dat je als werknemer altijd rekening
moest houden dat werk eindig is, en je als werknemer met een opgebouwd hoog inkomen (70 uur per week was geen uitzondering), een bepaalde levensstijl had aangemeten die dus eigenlijk
niet kan. Gevolg baan kwijt, huis verkopen, en de mallemolen van het verplicht solliciteren
in, met daarbij de wekelijkse standaard afwijzingen (lees beledigingen) van idioten die zich recruiters noemen. Het is een vorm van terreur om oudere werkelozen te bestempelen als
out laws die er niet meer toe doen. En zo zijn er talloze met vergelijkbare omstandigheden
en schrijnende situaties . Hopelijk krijgen deze werkgevers na 12 september niet hun zin
met het nieuwe voorstel over het ontslagrecht, en komen andere politieke partijen op voor de
deze alsmaar voortschrijdende kwestie over de oudere werkeloze!