Ik ben 50, sinds een half jaar werkloos, daarvoor 2 jaar uitzendwerk gedaan en daarvoor had ik een vaste baan bij een gemeente, leuke baan, maar ook bij de gemeentes is het reorganisatie troef. Nee, nergens word je uitgenodigd, ik solliciteer (al voordat ik werkloos werd) gemiddeld 30x per maand, maar kan het ook inderdaad wel vergeten.
Onze "geliefde" minister president weet niet waar ie het over heeft!!! Als er iemand ver echt heel ver van de bevolking af staat is hij het wel met die achterlijke grijns op zijn smoel. Ergste is wel dat als ie straks ooit minister president af is, dat ie dan wachtgeld krijgt, dan heeft hij geen reden meer om nog te gaan werken.
Voor de gewone man is het echt om moedeloos van te worden, maar naar de gewone man wordt niet geluisterd, wij tellen niet mee.
Ook ik en inmiddels met vrijwilligerswerk begonnen, het is de enige manier om contact met anderen te houden.
Wat ik verder merk is dat mijn kennis snel achteruit gaat, cursussen die je hebt gevolgd en bijv. computersystemen waar je mee gewerkt hebt, de kennis ervan raak je snel kwijt en er veranderd zoveel en zo ontzettend snel dat ik bang ben dat mijn kennis straks dusdanig verouderd is dat ik het helemaal vergeten kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten