Sollicitatieverhaal van de dag

Ik ben 56 en door wanbeleid en persoonlijke voorkeur van mijn vorige werkgever zonder werk sinds december 2012. Het is gewoonweg vreselijk dat de oudere zo gediscrimineerd wordt. Werkgevers beseffen niet dat oudere werknemers vaak veel meer plichtsgetrouw en ervaren zijn dan de jongere. Ook het niet hoeven te verzuimen tijdens schoolvakanties/ziekte van kinderen is toch een pluspunt? 

Als ik solliciteer (en dat heb ik nu zeker al 200 keer gedaan) dan reageren er meer dan 150 op de vacature, dus geheel kansloos. Ik heb meer vertrouwen in een open sollicitatie, maar ook dat is tot op heden niet gelukt. Werkgevers hebben nu een zo grote keus, dat ze toch de jongste c.q. goedkoopste kracht aannemen. De regering zou werkgevers moeten verplichten een bepaald percentage aan ouderen in dienst te nemen en in ruil daarvoor een soort van bonus moeten verstrekken. Al met al kan ik soms overal tegen aan schoppen van frustratie en woede, maar probeer er toch maar de moed erin te houden. Eens moet het toch lukken?