Sollicitatieverhaal van de dag

Een uitzendburo of recruiter verdient enkel geld als ze mensen aan het werk krijgen, luiheid wordt ook daar niet beloond en er zijn er genoeg die het op dit moment ook heel erg zwaar hebben, de deuren sluiten of zelfs failliet gaan omdat er simpelweg geen vacatures zijn...

Ik ben nu een jaar werkloos en schreef me bij een aantal van dit soort buro's in. Inmiddels ben ik wijzer en laat ik dat pas aan de orde zijn als er daadwerkelijk een concrete vacature is. Tijd heb ik - helaas - zat, maar het geld groeit me niet op mijn rug.

Ik ben inmiddels ruim 240 sollicitaties verder, en geen losse flodders, ik krijg van zo'n 70% reactie dus ik geloof dat ik mezelf gelukkig mag prijzen wat dat betreft, maar het overgrote deel luidt "overgekwalificeerd", "profiel komt niet voldoende overeen" of "er zijn mensen met een profiel dat beter aansluit", tot nu toe heb ik van welgeteld één potentiele werkgever een echt gemotiveerde afwijzing gehad, zelfs met telefonische toelichting, voor de rest bleek geen van de bedrijven waar ik solliciteerde een echt goede motivatie te kunnen geven.

Voor de volledigheid: ik ben 47 met ruim 27 jaar werkervaring, en krijg inmiddels het idee dat "mijn" generatie al afgeschreven is. Te duur, te eigenwijs en ook al niet gesteund door de overheid die het veelal enkel over de jeugdwerkloosheid heeft. Begrijp me niet verkeerd, ook daar moet aan gewerkt worden, maar in kan er met mijn pet niet bij dat de kennis en ervaring van een groot deel van onze generatie, en ik ken er heel wat van mijn leeftijd die ook gedwongen thuis zitten, zomaar overboord wordt gegooid...