dinsdag 12 februari 2013
Wie-kent week 7
Ik ben bijna 41 jaar, sinds juni thuis, ondanks dat mijn contract afliep per november, want mijn leidinggevende (vrouw) zag mij als een bedreiging, terwijl ik toch echt een tijdelijk contract had. We hebben het hier over een Besloten Jeugdorganisatie dat valt onder het ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport. Echter heeft mijn gezin en ik een heerlijke zomervakantie achter de rug, want werd nog wel doorbetaald. De druk van het zoeken naar een baan werd steeds groter, vooral met de wetenschap in mijn achterhoofd dat ik per februari geen WW uitkering of Bijstandsuitkering zou krijgen. Waarom niet? Omdat ik 6 jaar ondernemer ben geweest, met als opdrachtgevers (let op: allen sociale sectoren): de Gemeente Amersfoort, MEE UGV, Stichting Welzijn Amersfoort, Sport en Recreatie Organisatie Nederland, de GG en GD en zo'n 30 scholen in en buiten Amersfoort en op een aantal sportscholen. Als ik 4 jaar ondernemer was geweest, had ik niet maar 3 maanden WW uitkering, maar 15 maanden gehad, want ik heb 15 jaar gewerkt voor ik ondernemer werd. Als ik geen hard werkende man had gehad, dan had ik wel het recht gehad op een Bijstandsuitkering. Het spijt mij, als ik misschien ergens een fout niet over zie, maar na 6 maanden afgewezen te worden met standaardbrieven van diverse sociale instellingen met de mededeling dat ik geen genoeg ervaring zou hebben en tevens niet wordt aangenomen bij andere sectoren als de Horeca, de Supermarkten en zelfs schoonmaak banen, omdat ik te oud en te duur ben, en nog geen ene keer een gesprek bij het UWV, zakt hier letterlijk mijn broek van af en ik heb er nog niet eens in gescheten vanuit angst om ons huis straks te moeten gaan verkopen. Maar goed, je wordt creatief in het bedenken van ideeën om aan geld te komen en je raakt soms dichter bij mensen die je helpen. Hier hou ik me aan vast, naast de 4 0-uren contracten die ik inmiddels heb "ontvangen". De ene keer voel ik me een vechter en zet ik net als nu, even een stukje op papier om de druk op mijn borst en de brok in mijn keel te verzachten. De andere keer voel ik me een vluchter en droom ik in gedachten naar een land, waarbij ons gezin echte arme gezinnen helpt en we ergens genoeg onderdak en eten en drinken krijgen. In scholing durf ik niet meer te geloven, want ondanks een afgestudeerde Cum Laude Maatschappelijk Werker te zijn, ik heb nog steeds niet de baan van mijn dromen. Een baan, in de sociale sector, op HBO niveau, die ik part time kan uit oefenen, omdat ik er samen met mijn man voor gekozen heb, dit ouderwets te combineren met onze schoolgaande kinderen. Wie weet kunnen onze verslagen iets betekenen voor de maatschappij in Nederland. Wie weet. Ik geloof in alle beetjes helpen. En ik bedank mijn voorgangers voor hun mooie teksten en publiceer graag deze stukken via Facebook. Puur omdat ik weiger te kniezen in het huis, waar ik samen met mijn man voor geknokt heb voor onze kinderen. Zullen we allemaal gaan voor "eens gezin-d heid?". Het gaat niet om luxe, maar wel om iets, waar je iets voor kunt kopen. Geld is een ruilmiddel, be creative en trust yourself and some others, zou ik willen zeggen. Met of zonder bemiddelaars in banen. Met of zonder instanties. In ieder geval: met elkaar. Succes anoniempjes! We gaan ervoor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik kan mijzelf helemaal vinden wat dat knokken betreft. Ik heb/had ook het idee om voor mijzelf te beginnen als er verder geen wernemer mij wilt aannemen, om dan zelf werk te gaan creeeren. Na u verhaal zal ik er toch nog even wat dieper over na gaan denken wat de gevolgen zijn, als ik het als zelfstandige niet zal gaan redden. Want dan heeft de overheid WEER een manier gevonden om op de uitkeringen te gaan bezuinigen in de vorm van:" Zo, weer 1 die zelfstandig gaat beginnen, die we dan zowiezo geen uitkering hoeven uit te betalen als dat fout gaat!'', Terwijl wij er wel jarenlang verplicht voor hebben moeten betalen (inhouding van het brutoloon). Verder wens ik u veel succes, en heb respect voor de manier hoe u er mee omgaat. Blijf doorvechten !!!
BeantwoordenVerwijderenHet UWV wordt ik misselijk van ze zeggen dat ze je helpen waarmee ????? met niets doen ik zelf mijn tijdelijke banen gevonden meer hulp van hun no way je om . Ik weet niet waarvoor ze betaald worden zeker als je 49 jaar bent ben je overal te oud voor of je mag tijdelijk werken tot ze niet meer nodig hebben . En dan vraag om hulp bij het UWV dan zijn ze niet thuis maar o wee als je iets verkeerd in vult dan ben je gelijk een fraudeur . Dus de gene die er mee te maken hebben vul je dingen goed in anders kunj je hele uitkering terrug betalen . Als dat gebeurd is kun je pas via de rechtbank je geld waar je ercht op had bevechten in de rechtbank om het als nog terug te krijgen . Kapot maken van mensen die willen werken zijn ze goed in . Ik ben blij dat ik kan werken en maakt me niet uit wat het is . Daarom ben ik het een met Anoniem door blijven vechten daar oogst ook respect mee .
BeantwoordenVerwijderenDit bericht zou U dus eens aan de Minister van Socialezaken en Werkgelegenheid moeten sturen, tevens misschien ook naar de andere ministerie's zoals financien en alle oppositie partijen.
BeantwoordenVerwijderenVerder wens ik U veel Succes bij het vinden van werk, want mij lokt dit al totaal niet meer op 58 jarige leeftijd..
Het maakt niet uit hoe oud je bent iedereen loopt tegen het zelfde aan. Maar dat van zelfstandig werken en dan nergens recht op hebben dat vind ik helemaal asociaal.
BeantwoordenVerwijderen