Als je al een tijdje werkloos bent, word je leven een stuk kleiner. Je spreekt minder mensen, je hebt ook minder verhalen te vertellen dan voorheen. Vooral als je huisgenoten wel lekker aan het werk zijn en als ze dan thuis komen hebben ze verhalen te over. Niet wetende dat jij dat ook graag weer zou willen.
Ik zeg er ook niks over, want thuis zitten is toch het lekkerste wat er is?! Lekker de hele dag niks doen en toch betaalt worden! Echt waar, zo denken de meeste mensen, en oké, de eerste weken of zelfs maanden is het wel fijn, dan hoop en denk je nog snel werk te vinden. Maar naarmate het langer duurt, hoe minder leuk het word. Je kan niet veel op visite, omdat iedereen aan het werk is of op school zit. En dan de afwijzingen van werkgevers of uitzendbureaus, of geven helemaal geen reactie terug, zoals ik als beschreef in mijn vorige verhaal.
Zo nu en dan moet je nog even naar het CWI, wat voor mij niet echt een straf is, want mijn werkcoach, zoals ze dat nu hebben genoemd, is erg aardig. Nu heeft mijn werkcoach mij dus goed uitgelegd wat de WW nou precies is en voor wie hij eigenlijk bedoelt is. Want nu dat ik bijna mijn derde jaar inluid als werkloze, is mij dit eigenlijk nooit echt goed uitgelegd. De WW is bedoelt voor mensen die “between jobs” zitten, dus eigenlijk voor werkende mensen. Voor werkende mensen, nou zo voel ik mij niet meer. Ik voel me werkloos, zonder baan, net alsof ik buiten de boot val. Want als je al een tijdje werkloos bent pas je niet echt meer tussen, vind ik, waarom? Ik woon in een dorp, daar is het altijd wat rustiger dan ik gewend ben, ik kom uit de stad. Als je daar de winkelstraat in loopt, kom je eigenlijk altijd wel een bekende tegen. Nu ik in een dorp woon is dat heel anders, ik ken hier nog niet veel mensen, als je naar een winkelstraat wil, zal je toch eerst vijftien kilometer moeten rijden. En dan kom je nog niet bekenden tegen. Maar ja, ik solliciteer maar door, hopend dat er toevallig een werkgever tussen zit die mij graag wil hebben. Dat is nog niet zo makkelijk, want tegenwoordig ben je diploma's nodig, want je komt niet ver als je ze niet hebt. Dus ik denk er serieus over om weer terug naar de schoolbanken te gaan. Maar wat wil je leren? Wil je elke dag naar school of liever vier dagen werken en één dag naar school? Waar ga je naar school? Wil je stage lopen? Kan het wel uit om naar school te gaan?
Er zijn zoveel vragen en je moet eerst antwoorden hebben voordat je überhaupt naar scholen gaat kijken. Ik denk dat ik weer ga leren, maar ik wil en moet erbij blijven werken. Dus doe ik een avondschool of ga ik een BBL-opleiding volgen? Dat weet ik zelf ook nog niet...
Gabrielle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten